Urodzony w 1884 r. w lekarskiej rodzinie zapisał się na kartach historii jako światowej sławy twórca nauki o jednych z ważniejszych dla zdrowia człowieka składników odżywczych: witaminach. Absolwent warszawskiego liceum (maturę zdał jako 16-latek), student biologii w Genewie oraz chemii w Bernie, po odebraniu dyplomu szwajcarskiej uczelni wyższej wyjechał do Paryża, gdzie w roku 1904 podjął pracę w Instytucie Pasteura w Paryżu. Swoje badania naukowe prowadził również na Uniwersytecie Berlińskim. W 1910 r. przeniósł się do londyńskiego Instytutu Medycyny Zapobiegawczej Listera. To właśnie tam 27-latek z doktoratem z biologii dokonał jednego z największych odkryć w historii medycyny. Przez wiele miesięcy badał otręby ryżowe, aż w końcu – w 1911 r. – udało mu się wyodrębnić życiodajny składnik znany dziś jako witamina B1.
Blisko Nobla
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.