Tyranozaury były dwunożnymi mięsożercami. Posiadały masywne czaszki i długie ogony, dzięki którym ciało dinozaura utrzymywane było w równowadze. T.rexy mierzyły niemal 13 metrów i ważyły prawie 9 ton. Były to jedne z największych znanych stworzeń, jakie kiedykolwiek żyły na Ziemi.
„Sue” – najlepiej zachowany Tyranozaur
12 sierpnia 1990 roku grupa pracowników z Instytutu Black Hills z Hill City szukała skamieniałości w Rezerwacie Indian Cheyenne w zachodniej części Dakoty Południowej w pobliżu miasta Faith. Kiedy ekipa znalazła kości Edmontozaura szykowała się do odjazdu. W drodze powrotnej samochód, którym jechali naukowcy, uległ awarii. W czasie, kiedy grupa udała się do pobliskiego miasta, aby sprowadzić pomoc, jedna z osób, Susan Hendrickson postanowiła zostać na miejscu i zbadać jeszcze pobliskie klify, których grupa jeszcze nie zdążyła sprawdzić.
Kiedy Hendrickson szła wzdłuż podstawy urwiska, odkryła kilka małych kawałków kości. Po chwili zauważyła, że ze ścian urwiska wystają także większe kości. Kiedy Susan wróciła do obozu z dwoma mniejszymi kawałkami skamielin, zgłosiła się do prezesa Instytutu Black Hills. Ten stwierdził niemal natychmiast, że kości należą do Tyranozaura, co dało się poznać po charakterystycznej fakturze.
Grupa badaczy wróciła na klif, gdzie Hendrickson dokonała odkrycia. Przystąpiono do odkopywania skamieniałości. Z każdą godziną stawało się coraz bardziej jasne, że naukowcy mają przed sobą niemal kompletny szkielet Tyranozaura. Było to wyjątkowe, przełomowe odkrycie.
Po odkopaniu wszystkich szczątków okazało się, że Tyranozaur (a raczej jego kości) jest kompletny w niemal 90 procentach. Dla porównania: wcześniej znalezione pozostałości T.rexów nie miały zwykle ponad połowy kości. Naukowcy byli zdania, że tak dobre zachowanie skamielin było możliwe dzięki temu, że po śmierci Tyranozaur został przykryty wodą i błotem, co uniemożliwiło innym zwierzętom rozgrzebywanie kości. Zaskakujący dla badaczy był również duży rozmiar i doskonała kondycja kości. Czaszka miała długość niemal 1,4 metra, a większość zębów była nadal nienaruszona.
Po tym, jak ekipa zakończyła wykopywanie kości, każda z nich została przykryta płótnem i pokryta gipsem, a następnie przeniesiona do biura Instytutu Black Hills, gdzie rozpoczęto ich czyszczenie. Tyranozaura, w uznaniu zasług pani Hendrickson, nazwano „Sue”.
Bliższe badanie kości wykazało, że „Sue” miała 28 lat w chwili śmierci. W ciągu życia ten mięsożerca doznał kilku obrażeń. Miał uszkodzoną łopatkę, zerwane ścięgna w prawym ramieniu i trzy złamane żebra.
Batalia o własność
Wkrótce po przeniesieniu kości rozpoczęła się batalia prawna. Wiele osób i instytucji chciało na prehistorycznych kościach „położyć rękę” i użyć ich do własnych celów.
Początkowo Instytut Badań Geologicznych Black Hills, zapłacił 5 tysięcy dolarów właścicielowi ziemi Maurice Williamsowi za prawo do wykopania szkieletu dinozaura. Prezes Instytutu, Peter Larson, ogłosił plany budowy muzeum, w którym Tyranozaur byłby wystawiony z innymi skamielinami z okresu kredy. Wówczas władze federalne ogłosiły, że z racji tego, iż skamieliny odkopano na ziemi federalnej oznacza, że są one własnością rządu
Ostatecznie odkryto, że Williams, częściowo rdzenny Amerykanin i członek plemienia Cheyenne, od którego Instytut Black Hill zakupił kości, sprzedał swoją ziemię plemieniu Cheyenne dwie dekady wcześniej, aby uniknąć płacenia podatków od nieruchomości. W związku z tym nie miał on prawa sprzedać kości badaczom.
Ostatecznie w październiku 1997 roku, Chicago Field Museum kupiło „Sue” na aukcji publicznej w Sotheby's w Nowym Jorku za 8,36 miliona dolarów. Zakup ten sfinansowały częściowo korporacje McDonald’s i Disney.
Szkielet Tyranozaura „Sue” został ostateczne wystawiony w Field Museum w Chicago w maju 2000 roku i znajduje się tam do tej pory.
Czytaj też:
Mamut włochaty odkryty w Kanadzie. Sensacyjne znaleziskoCzytaj też:
Mózg z Heslington sprzed 2600 lat. Wyjątkowa ciekawostka archeologicznaCzytaj też:
Neandertalczycy. Nowe badania rewolucjonizują wiedzę na ich temat