Pierwsze konflikty związane były z działalnością Mikołaja Komorowskiego herbu Korczak, który w 1624 r. dostał dożywotnio starostwo nowotarskie, co wywołało konflikt z wielkorządcą krakowskim Stanisławem Witowskim. W ogóle Komorowski może być nazywany podhalańskim Diabłem, bo rządził się na Podhalu prawie jak Stanisław „Diabeł” Stadnicki na Łańcucie, zajeżdżając sąsiadów – np. w 1609 r. starostę zatorskiego. Bił fałszywą monetę, prowokował awantury i rabunki. Jego okrutne postępowanie z chłopami spowodowało, że w listopadzie 1630 r., po pięciu latach walki sądowej, górale wystąpili zbrojnie, zajmując i łupiąc młyny, karczmy i inne części starostwa. Ogłosili nawet powstanie „Rzeczypospolitej Nowotarskiej”. W 1631 r. uderzyli na Nowy Targ, gdzie chcieli zniszczyć przechowywane w grodzie inwentarze i rejestry ich powinności. Komorowski musiał wezwać cztery chorągwie wojska i stoczyć pod miastem bitwę zakończoną klęską buntowników. Jednak opór poddanych trwał aż do śmierci okrutnego pana.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.