Ramię w ramię z Polakami
  • Tomasz StańczykAutor:Tomasz Stańczyk

Ramię w ramię z Polakami

Dodano: 
Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej w Kijowie. Marzec 1918 roku
Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej w Kijowie. Marzec 1918 roku Źródło:Wikimedia Commons
Polsko-ukraińskie braterstwo broni wykuwało się w wojnie z Rosją bolszewicką.

Pod koniec 1919 r. pod ciosami rosyjskiej bolszewickiej armii Ukraińska Republika Ludowa przestała właściwie istnieć. Trwał jednak jej rząd z atamanem Symonem Petlurą, który podjął rozmowy z Polską. Była to jedyna szansa na wyzwolenie okupowanych przez Rosjan ziem URL.

Petlura mówił do płk. Wołodymira Salskiego: „My – Polacy i Ukraińcy – powinniśmy zawrzeć porozumienie, aby stawić opór Moskwie. Powoływanie się na historię sporów polsko-ukraińskich w przeszłości nie jest argumentem dla myślącego realistycznie polityka”. Cytat ten pochodzi z książki Andrija Rukkasa „Razem z wojskiem polskim. Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku” (IPN), poświęconej wojsku ukraińskiemu – sojusznikowi Wojska Polskiego w walce z Rosją bolszewicką. Niniejszy tekst jest omówieniem głównych wątków wspomnianej pracy ukraińskiego historyka.

Autor pisze, że po katastrofie z jesieni 1919 r. – gdy armia Ukraińskiej Republiki Ludowej została wyniszczona przez epidemię tyfusu i zdziesiątkowana przez bolszewicką armię – wydawało się, że została kompletnie rozbita i zniknie na zawsze. Ale odrodziła się z popiołów, a jest w tym wielka zasługa Polaków.

Artykuł został opublikowany w 11/2022 wydaniu miesięcznika Historia Do Rzeczy.