Irena Kwiatkowska. Promyk na polskiej scenie

Irena Kwiatkowska. Promyk na polskiej scenie

Dodano: 
Irena Kwiatkowska, 1949 r.
Irena Kwiatkowska, 1949 r.Źródło:Wikimedia Commons
Irena Kwiatkowska – legendarna aktorka, niezapomniana kobieta pracująca z „Czterdziestolatka” czy Zofia Jankowska z „Wojny domowej”.

Irena Kwiatkowska to jedna z najpopularniejszych i najbardziej lubianych polskich aktorek. Choć nie zagrała wielkich postaci pierwszoplanowych, była tak charakterystyczna, że nie sposób było jej nie zapamiętać.

Kariera

Irena Kwiatkowska urodziła się 17 września 1912 roku w Warszawie. Jej rodzicami byli Stanisław Kwiatkowski i Marianna z Barabaszów. Irena uczęszczała do żeńskiego Gimnazjum Państwowego im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie, a później studiowała na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Debiut Kwiatkowskiej miał miejsce w teatrze Cyrulik Warszawski. Grała później w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Nowym w Poznaniu i Teatrze Polskim w Katowicach.

W czasie II wojny światowej Kwiatkowska zajmowała się różnymi pracami, była np. kelnerką i kosmetyczką. Należała do Armii Krajowej i walczyła w Powstaniu Warszawskim. Grała także w teatrze powstańczym występując m.in. w szpitalach. Po 1945 roku, za namową Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, wyjechała do Krakowa. Specjalnie dla niej Gałczyński stworzył postać Hermenegildy Kociubińskiej. Kwiatkowska występowała w Teatrzyku Zielona Gęś.

„(...) współpraca z autorem wielkiego formatu pozwoliła Kwiatkowskiej tworzyć systematycznie rosnącą bogatą galerię jej przedziwnych bohaterek, niby to mocno osadzonych w realiach współczesności, a przecież wymykających się ku sprawom niedopowiedzianym i niedookreślonym. Nutka absurdalnej poezji, urok niesamowitości, otaczający te wszystkie postacie, znalazły w Kwiatkowskiej najwspanialszą interpretatorkę” – pisała o Kwiatkowskiej Zofia Nieradzka w czasopiśmie „Teatr” z 1978 roku.

Wiesław Gołas i Irena Kwiatkowska, 2008 r.

W 1948 roku Kwiatkowska poślubiła Bolesława Kielskiego, z którym była do jego śmierci w 1994 roku.

W latach 1953-1956 Irena Kwiatkowska wykładała w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Przez sześć dekad współpracowała z Polskim Radiem, nagrywała tam m.in. wiele audycji dla dzieci. Do legendy przeszła jej interpretacja wiersza Juliana Tuwima „Ptasie Radio”.

W latach 60. Kwiatkowska występowała na scenie Kabaretu Starszych Panów, w Kabarecie Szpak i w Kabarecie Dudek. Występowała w Teatrze Klasycznym, Teatrze Współczesnym w Warszawie, Teatrze Komedia i Teatrze Syrena. W latach 70. Kwiatkowska przeniosła się do Teatru Ludowego, a później do Teatru Nowego. Irena Kwiatkowska zagrała także w ponad 20 spektaklach Teatru Telewizji, zaczynając w 1963 roku.

Choć jej dorobek teatralny jest spektakularny, to szerokiej publiczności najbardziej znana stała się z ról filmowych. Kwiatkowska zagrała m.in. w filmach Jerzego Gruzy, Janusza Rzeszewskiego i Mieczysława Jahody, Stanisława Barei i Sylwestra Chęcińskiego.

W ostatnich latach życia Irena Kwiatkowska mieszkała w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Irena Kwiatkowska zmarła 3 marca 2011 roku. Została pochowana na Starych Powązkach w Warszawie u boku swojego męża.

Irena Kwiatkowska została odznaczona wieloma nagrodami. Najważniejsze z nich to: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, order „Ecclesiae populoque servitum praestanti” (Wyróżniającemu się w służbie dla Kościoła i Narodu) przyznany przez Prymasa Polski, Złoty Medal Gloria Artis - Zasłużony Kulturze.'

Czytaj też:
Jakie filmy warto obejrzeć? 45 filmów, które poleca Watykan
Czytaj też:
Bruce Lee. Ktoś więcej, niż legenda kina
Czytaj też:
Hollywood miało być miastem dla pobożnych abstynentów. Zaskakująca historia "fabryki snów"

Źródło: DoRzeczy.pl / culture.pl