Juliusz Cezar, choć rządził w czasach istnienia rzymskiej republiki, a co za tym idzie, nigdy nie został cesarzem, to pod koniec życia sprawował, de facto, władzę jako jedynowładca. Czym tak bardzo zasłużył się Rzymowi? Czy na szczyt wyprowadziły go osobiste przymioty charakteru i ponadprzeciętne zdolności? A może dopisywało mu szczęście? Co wiesz o jednym z największych rzymskich wodzów? Sprawdź się!
QUIZ: Juliusz Cezar. Edyl, namiestnik, konsul, jedynowładca
QUIZ:
Ave Caesar! Co wiesz o Juliuszu Cezarze?
Więcej:
Kto pogrążył Rzym?
Genzeryk
Genzeryk urodził się około 380 roku. Jako król Wandalów objął tron w 428 roku. Genzeryk poprowadził swoich ludzi przez Półwysep Iberyjski i Ceutę do Afryki Północnej, gdzie założył swoje państwo, kontrolując sporą część Morza Śródziemnego i ostro konkurując z Rzymem.
W roku 455, po zamordowaniu cesarza Walentyniana III, z którym Genzeryka łączył traktat pokojowy (od 442 roku), władca Wandalów został wezwany przez wdowę po cesarzu do obrony jej i jej córek, które chciał pozbawić władzy i życia kolejny cesarz Petroniusz. Genzeryk w 455 roku zaatakował Rzym i wkroczył do miasta, ale w wyniku mediacji papieża, zgodził się nie plądrować stolicy i nie zabijać jej mieszkańców. Genzeryk wrócił do Afryki i poślubił uratowaną córkę nieżyjącego Walentyniana, Eudokię. Genzeryk kontynuował podboje w Afryce zajmując tereny sięgające przez Egipt aż do Azji Mniejszej.
Odoaker
Odoaker na świat przyszedł około 433 roku. Był rzymskim wojskowym pochodzącym z germańskiego plemienia Skirów lub Herulów. W armii rzymskiej przeszedł wszystkie szczeble kariery. W roku 476 oddziały rzymskie, w skład których wchodzili barbarzyńscy, obwołali Odoakra królem.
Odoaker udał się do Rzymu, gdzie rządził młody Romulus Augustulus, obwołany cesarzem po obaleniu jego poprzednika, Juliusza Neposa. Odoaker zdetronizował Romulusa i odesłał go do Neapolu. Insygnia cesarskie wysłał zaś do Konstantynopola z wiadomością, że chce być rzymskim zarządcą Italii pod panowaniem cesarza na Wschodzie, Zenona.
Cesarz bizantyński pośrednio uznał Odoakra tytułując go patrycjuszem, zażądał jednak przywrócenia na tron Juliusza Neposa, na co Odoaker się nie zgodził i sam ogłosił się królem.
Kilkanaście lat później cesarz Zenon zawiązał sojusz z wodzem Ostrogotów Teodorykiem i wspólnie najechali Italię (489 rok). W 493 roku, z rozkazu Teodoryka, Odoaker został zamordowany.
Chlodwig
Chlodwig I był pierwszym władcą dynastii Merowingów i jest uważany za założyciela Francji. Urodził się około 466 roku, był synem Childeryka, króla Franków. Objął tron w 481 roku, gdy miał zaledwie 15 lat. Po pokonaniu ostatniego rzymskiego gubernatora Galii w bitwie pod Soissons w 486, Chlodwig zjednoczył państewka różnych plemion frankońskich rozciągających się od Renu do Oceanu Atlantyckiego, a swoją stolicą uczynił Paryż. Około 496 roku Chlodwig przyjął chrzest, a tym samym jego królestwo zostało uznane za chrześcijańskie.
Dużą część swego panowania poświęcił Chlodwig na walki z królem Wizygotów Alarykiem II oraz z królem Ostrogotów Teodorykiem. Chlodwig zmarł około 511 roku. Na pamiątkę po nim osiemnastu władców francuskich nosiło imię Ludwik – zlatynizowaną formę imienia Chlodwig.
Czytaj też:
Barbarzyńcy, którzy pogrążyli Rzym. Ośmiu słynnych wodzów
Więcej QUIZÓW:
Czytaj też:
QUIZ: Połącz datę z wydarzeniem. Nie pomylisz się?Czytaj też:
QUIZ: Starożytność. Połącz twórcę i jego dzieło. To nie będzie łatweCzytaj też:
QUIZ: Porfir, gladius, skene. Co znaczą te i inne powszechne w starożytności słowa?