QUIZ: „Dziady” Adama Mickiewicza. Jak dobrze znasz dzieło wieszcza?

QUIZ: „Dziady” Adama Mickiewicza. Jak dobrze znasz dzieło wieszcza?

Dodano: 
„Dziady” (1973), reż. Konrad Swinarski FOT. WOJCIECH PLEWIŃSKI
„Dziady” (1973), reż. Konrad Swinarski FOT. WOJCIECH PLEWIŃSKI Źródło: FOT. WOJCIECH PLEWIŃSKI
Dziady to jedno z najważniejszych świąt w życiu dawnych Słowian. Niestety na temat przebiegu tamtych obrzędów nie zachowało się wiele źródeł. O obrzędach dziadów pisał też Adam Mickiewicz. Był to niejako pretekst do pisania o Polsce, zaborach, ludzkich namiętnościach i wielkiej miłości. Co wiesz o mickiewiczowskich "Dziadach". Sprawdź swoją wiedzę w naszym QUIZIE!

„Dziady” to jedno z najważniejszych dzieł w polskiej literaturze. Jego autorem jest Adam Mickiewicz. Jak sam pisał na wstępie „Dziadów, części II”:

DZIADY. Jest to nazwisko uroczystości obchodzone dotąd między pospólstwem w wielu powiatach Litwy, Prus i Kurlandii, na pamiątkę dziadów, czyli w ogólności zmarłych przodków. Uroczystość ta początkiem swoim zasięga czasów pogańskich i zwała się niegdyś ucztą kozła, na której przewodniczył Koźlarz, Huslar, Guślarz, razem kapłan i poeta (gęślarz).

W teraźniejszych czasach, ponieważ światłe duchowieństwo i właściciele usiłowali wykorzenić zwyczaj połączony z zabobonnymi praktykami i zbytkiem częstokroć nagannym, pospólstwo więc święci Dziady tajemnie w kaplicach lub pustych domach niedaleko cmentarza. Zastawia się tam pospolicie uczta z rozmaitego jadła, trunków, owoców i wywołują się dusze nieboszczyków. Godna uwagi, iż zwyczaj częstowania zmarłych zdaje się być wspólny wszystkim ludom pogańskim, w dawnej Grecji za czasów homerycznych,w Skandynawii, na Wschodzie i dotąd po wyspach Nowego Świata. Dziady nasze mają to szczególnie, iż obrzędy pogańskie pomieszane są z wyobrażeniami religii chrześcijańskiej, zwłaszcza iż dzień zaduszny przypada około czasu tej uroczystości. Pospólstwo rozumie, iż potrawami, napojem i śpiewami przynosi ulgę duszom czyscowym.

Cel tak pobożny święta, miejsca samotne, czas nocny, obrzędy fantastyczne przemawiały niegdyś silnie do mojej imaginacji; słuchałem bajek, powieści i pieśni o nieboszczykach powracających z prośbami lub przestrogami; a we wszystkich zmyśleniach poczwarnych można było dostrzec pewne dążenie moralne i pewne nauki, gminnym sposobem zmysłowie przedstawiane.

Poema niniejsze przedstawi obrazy w podobnym duchu, śpiewy zaś obrzędowe, gusła i inkantacje⁹ są po większej części wiernie, a niekiedy dosłownie z gminnej poezji wzięte. (…)”.

QUIZ: „Dziady” Adama Mickiewicza. Sprawdź, co wiesz o dramacie romantycznym Mickiewicza

Więcej:

Dziady obchodzono dwa razy w roku. Wiosenne przypadały na początku maja, a jesienne około 31 października. Dokładne daty były każdego roku uzależnione od faz Księżyca. Jesienne dziady były przygotowaniem do święta zmarłych, które obchodzono około 2 listopada.

Dusze przodków odgrywały ważną rolę w życiu codziennym Słowian. Uważano, że ich przychylność ma wpływ na płodność, urodzaj i zdrowie żywych członków rodziny, dlatego starano się ugościć ich najlepiej, kiedy przybędą na ten świat.

Czytaj też:
Słowianie mieli coś dużo lepszego, niż Halloween. Czym były Dziady?

Więcej QUIZÓW:

Czytaj też:
QUIZ: Polskie podania i legendy. Jest ich całkiem sporo! Słyszałeś o wszystkich?
Czytaj też:
QUIZ: Trylogia Sienkiewicza. Jak dużo pamiętasz? Sprawdź!
Czytaj też:
QUIZ. Klasyki. Czy dopasujesz książkę do jej autora?

Źródło: DoRzeczy.pl