Gdy sięgniemy do podręczników czy leksykonów, dowiemy się, że „rewolucja przemysłowa to zmiany zapoczątkowane w XVIII w. w Wielkiej Brytanii, a trwające do końca XIX w., które doprowadziły do przejścia od gospodarki opartej na rolnictwie oraz produkcji manufakturowej do produkcji fabrycznej”. Jest to częściowa prawda, w tej narracji umyka bowiem to, że początek rewolucji miał zupełnie inny przebieg na początku i na końcu. Umyka również treść przemian: w XVIII w. zmiany dotyczyły głównie produkcji – dzięki mechanizacji rolnictwa, wprowadzeniu maszyn parowych i zmianom w metalurgii zaczęto wytwarzać olbrzymie ilości tanich tkanin. Sto kilkadziesiąt lat później, na zakończenie rewolucji, zmiany dotyczyły głównie życia codziennego.
Rewolucję przemysłową określa się wiekiem pary i elektryczności, jednak najważniejszym wydarzeniem pierwszej fazy rewolucji przemysłowej było wynalezienie w 1765 r. przędzarki mechanicznej zwanej Spinning Jenny. Historycy i inżynierowie są w tej kwestii w miarę zgodni, ponieważ początki rewolucji przemysłowej to przede wszystkim przemysł tkacki. Nieco złośliwie można dodać, że trudno jest podać dokładną datę powstania silnika parowego czy nawet określić, „czym jest XVIII-wieczny silnik parowy”.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.