Jeśli wierzyć kreacjonistom, to świat został stworzony o poranku 1 września 5509 r. p.n.e., a człowiek pojawił się sześć dni później. Według ewolucjonistów Homo sapiens żyje na Ziemi od 300 tys. lat, co rodzi pewien problem, ponieważ spisana historia ludzkości liczy raptem 3 tys. lat. Czym więc ludzie zajmowali się przez 297 tys. lat? Dzieje nowoczesnego świata, z nauką, przemysłem, prawami człowieka to mniej niż 300 lat, a więc 0,0001 dziejów ludzkości. A czy w ciągu tych 299 700 lat istniało bezrobocie?
Chociaż jedną z cech człowieczeństwa jest opieka nad niezdolnymi do samodzielnego zdobywania żywności, to przez pierwsze 297 tys. lat historii ludzkości praktycznie każdy musiał pracować, aby żyć. Praca polegała na zdobywaniu żywności. Kilka tysięcy lat temu – w niektórych miejscach wcześniej, w innych później – nastąpiła rewolucja neolityczna, czyli ludzie przestali się przemieszczać w poszukiwaniu jedzenia i osiedlili się, zakładając wsie, miasta i państwa. I wówczas konieczna była inna praca: budowanie domów, lepienie garnków, a także pisanie książek. Pojawiła się też nadwyżka żywności, która pozwoliła płacić za domy, garnki i literaturę.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.