Jak pokazują badania archeologiczne, pierwszy gród w tym miejscu istniał w drugiej połowie XIII w., wzniesiony z inicjatywy św. Kingi, księżniczki krakowskiej i sandomierskiej, żony księcia Bolesława Wstydliwego, a pod koniec stulecia wymurowano w nim okrągłą, kamienną wieżę. Czesław Deptuła, niestrudzony badacz tych stron, podaje, że fundatorkami rozbudowy były siostry klaryski, którym wspomniana księżniczka nadała po roku 1280 komorę celną w Rytrze przy szlaku ze Starego Sącza na Spisz. Prawdopodobnie wówczas też powstał wspomniany gród, początkowo zwany Wroninem, wymieniony w dokumencie z 1320 r. Wówczas właśnie nastąpiła kolejna faza rozbudowy – drewniano-ziemne wały zastąpiono kamiennym murem o grubości ponad 2 m, wzmocniono fortyfikacje, wydzielając zamek górny i średni.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.