Bitwa chocimska. Cud nad Dniestrem
  • Witold RepetowiczAutor:Witold Repetowicz

Bitwa chocimska. Cud nad Dniestrem

Dodano: 
Józef Brandt, Bitwa pod Chocimiem
Józef Brandt, Bitwa pod Chocimiem Źródło: Wikimedia Commons
Bitwa chocimska odbiła się głośnym echem w ówczesnej Europie i długo uznawana była za jedno z najwspanialszych zwycięstw polskiego oręża. Zdumiewać może natomiast to, że niedawno miała zostać wykorzystana jako rzekomy symbol „przyjaźni polsko-tureckiej”.

Mija 400. rocznica tej trwającej ponad miesiąc bitwy stoczonej na pograniczu I Rzeczypospolitej i podległego wówczas Turkom Hospodarstwa Mołdawskiego, pod malowniczo położoną w zakolach wijącego się niczym wąż Dniestru twierdzą w Chocimiu. Naprzeciwko ponad 100-tysięcznej armii tureckiej (niektóre źródła mówią nawet o 200 tys.), wyposażonej w 62 działa i dowodzonej osobiście przez młodziutkiego, 17-letniego sułtana Osmana II, stanęła znacznie słabsza armia polsko-litewsko-kozacka pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego Jana Karola Chodkiewicza. Według różnych historyków hetman miał do dyspozycji 25–35 tys. wojsk polsko-litewskich, w tym ok. 18 tys. jazdy oraz 20–25 tys. kozaków dowodzonych przez jednego z najwybitniejszych kozackich hetmanów Piotra Konaszewicza-Sahajdacznego. Siłami koronnymi dowodził zaś osobiście 26-letni królewicz Władysław, późniejszy król Polski.

Artykuł został opublikowany w 40/2021 wydaniu tygodnika Do Rzeczy.

Źródło: DoRzeczy.pl