Ubiory maskujące należały do najbardziej charakterystycznych atrybutów oddziałów Waffen-SS. Wprawdzie umundurowanie SS nie było protoplastą nowoczesnego kamuflażu, ale to esesmani pierwsi użyli tego typu ubiorów na tak dużą skalę. Zastosowano je już podczas kampanii w Polsce w 1939 r. (w pułku Deutschland), ale dopiero we Francji stały się naprawdę masowe. Za inicjatora opracowania specjalnego umundurowania maskującego uznaje się SS-Hauptsturmführera dr. inż. Wilhelma Brandta, natomiast projekt przygotowany został przez prof. Ottona Schicka w ośrodku mieszczącym się w obozie koncentracyjnym w Dachau.
Granat trzonkowy wz. 24
Niemiecki granat zaczepny, popularny „tłuczek do kartofli”, ważył ok. 600 g. Składał się z drewnianego trzonka z wydrążeniem na zapalnik tarciowy i zawleczkę oraz blaszanej głowicy z trotylem. Zwłoka wynosiła 4,5 sekundy. Niemiecki „trzonkowiec” (Stielhandgranate) pojawił się w czasie pierwszej wojny światowej i w trakcie jej trwania przeszedł kilka modyfikacji.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.