W średniowieczu nieraz Piastowie wojowali z ruskimi książętami. Były to na ogół wyprawy po łupy lub zagarnięcie pogranicznych ziem – nic szczególnego wówczas w Europie. Częste były też dynastyczne mariaże Piastowiczów z Rurykównami oraz Rurykowiczów z Piastównami. Początek zaborczych wojen prowadzonych z uporem godnym lepszej sprawy datuje się od momentu, gdy imperializm moskiewski zaczął zagrażać Litwie będącej w unii personalnej z Polską, potem wspólnej z nią Rzeczypospolitej, a wreszcie istnieniu naszego państwa w XVIII w.
Pod kątem działań militarnych 300 lat epoki państwa Jagiellonów i Rzeczypospolitej Obojga Narodów można podzielić na trzy okresy: obrony Wielkiego Księstwa Litewskiego przez Królestwo Polskie (1399–1569); przewag wspólnej Rzeczypospolitej od Batorego do Władysława IV (1576–1648); naszej defensywy od perejasławskiej ugody Moskwy z Zaporożem do „pokoju Grzymułtowskiego” (1654–1686).
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.