Burzliwe dzieje Makarowa

Najsławniejszym z nich był Samuel Łaszcz, warchoł, ale i zawołany żołnierz, który podbił delię wyrokami, ale dopóki otoczony był opieką hetmana Stanisława Koniecpolskiego, dopóty mógł drwić sobie z sądów; miał zaś na sobie 237 banicji i 37 infamii. Makarów nie był jednak własnością rodową Łaszcza. Pierwotnie zwał się Woronin i należał do niejakiego Iwaszeńcewicza, później zaś do jego potomków. Rodzina pochodziła z Litwy, jednak Makar Iwaszeńcewicz już ok. połowy XVI w. przeniósł się na Ukrainę i zamieszkał w Woroninie, który od tego czasu zwany był właśnie Makarowem. Jego syn, sędzia ziemski miński Andrzej, zmienił nazwisko na Makarewicz. Syn tegoż, Mikołaj, ożenił się z Anną Charlęską i nad rzeką Zdwiż wzniósł drewniany zameczek obronny. Wkrótce Makarów staje się areną rodzinnej wojny. Najpierw bowiem jeden z synów, Krzysztof, zabija brata Aleksandra w konflikcie o granice, potem trzeci brat, Andrzej, zaciąga się do wojska i ginie na Wołoszczyźnie.