Anna Boleyn urodziła się około 1501 roku. Była córką Thomasa Boleyna, hrabiego Wiltshire i Ormonde oraz jego żony Elizabeth Howard. W młodości przez jakiś czas mieszkała we Francji, do Anglii wróciła w 1522 roku. Wkrótce, wraz z siostrą Marią, została damą dworu Katarzyny Aragońskiej, królowej Anglii i żony Henryka VIII.
Droga do tronu Anglii
Anna Boleyn była jedną z najbardziej popularnych dam dworu. Uchodziła za piękność i przyciągała uwagę mężczyzn. Nie wiadomo dokładnie, kiedy Henryk zakochał się w Annie – wiadomo jednak, że już w 1525 roku król pisał do niej listy.
Henryk VIII uważany był za „kochliwego” władcę. Poślubiony hiszpańskiej królewnie Katarzynie Aragońskiej, miał liczne romanse. Jedną z jego kochanek był Maria Boleyn. Prawdopodobnie to Maria poznała króla ze swoją siostrą. Niedługo później to Anna została jego kochanką. Podobno nie od razu Boleyn przystała na rolę metresy. Na zabiegi króla odpowiedzieć miała, że zależy jej na zamążpójściu, a nie na roli kochanki. To zaskoczyło Henryka, który nie był przyzwyczajony do odmowy.
W tym czasie małżeństwo Henryka i Katarzyny przeżywało kryzys. Król oczekiwał na narodziny syna, którego Katarzyna przez wiele lat nie była w stanie mu dać. Ze związku narodziła się jedynie córka, Maria. Zarówno to, jak fascynacja Anną Boleyn, zaczęły skłaniać Henryka to anulowania ślubu z Katarzyną i poślubienia Anny.
Henryk starał się o unieważnienie małżeństwa, lecz Stolica Apostolska nie wyraziła na to zgody. Papież, który był krewnym Katarzyny Aragońskiej, sprzyjał zarówno jej, jak hiszpańskiej Koronie, której małżeństwo pomiędzy Katarzyną a Henrykiem było potrzebne ze względów politycznych. To jednak nie zatrzymało Henryka VIII, który na początku 1533 roku zdecydował się na potajemny ślub z Anną Boleyn. 7 września tego samego roku urodziła się Elżbieta (przyszła Elżbieta Wielka) – córka Anny i Henryka.
W kolejnym roku arcybiskup Cranmer, wbrew papieżowi, unieważnił małżeństwo Henryka z Katarzyną Aragońską. W taki sposób – choć ślub króla nie był jedynym powodem – narodził się kościół anglikański.
Królowa Anglii
Anna Boleyn starała się sprostać roli królowej Anglii, choć na dworze nie była zbyt dobrze postrzegana. Słynęła ze stylowych strojów – to ona wprowadziła na angielski dwór francuską modę. Czyniła też starania mające na celu polepszenie losu ubogich w Królestwie.
Choć robiła, co mogła, aby być dobrą królową, to pomimo uczucia, jakim darzyła Henryka, nie była gotowa na to, aby być jego żoną. Henryk nie zamierzał się bowiem zmieniać. Tak samo jak wcześniej przeżywał liczne romanse i całkiem jawnie spotykał się z damami dworu swojej żony. Anna Boleyn nie potrafiła poradzić sobie z niewiernością Henryka i była coraz bardziej zazdrosna. Ponadto, podobnie jak Katarzyna Aragońska, Anna Boleyn nie dała Henrykowi syna. Ten, rozwścieczony napadami zazdrości Anny, wypominał jej, że nie jest w stanie dać Anglii następcy tronu. Rozpad małżeństwa był kwestią czasu.
W styczniu 1536 roku Anna Boleyn urodziła martwego syna. Właśnie wtedy Henryk VIII stwierdził, że nadszedł czas, aby pozbyć się Anny. Zdecydował się na poślubienie Jane Seymour, a Annę rozkazał uwięzić w Tower. „Oficjalnie” zatrzymano ją pod zarzutem cudzołóstwa i kazirodztwa.
Anna Boleyn stanęła przed sądem 15 maja 1536 roku. Do końca nie utraciła godności dzielnie znosząc wszystkie zniewagi i odpowiadając na zarzuty. 19 maja ogłoszono unieważnienie jej małżeństwa z Henrykiem, a Anna została skazana na śmierć.
Tego samego dnia, na terenie Tower, odbyła się jej egzekucja. Tuż przed ścięciem mówiła:
„Nikogo nie oskarżam za to, co o mnie mówią i za co skazują mnie na śmierć. Ale proszę Boga: uratuj króla i daj mu długie życie, aby panował nad Anglią. Nie było bowiem ani łagodniejszego, ani bardziej miłosiernego księcia. Dla mnie był zawsze dobrym, łagodnym i suwerennym panem. Żegnam się ze światem i z wami wszystkimi, i gorąco pragnę, abyście wszyscy modlili się za mnie. Panie, zmiłuj się nade mną, Bogu oddaję duszę moją”.
Ciało i głowę Anny Boleyn pochowano w nieoznakowanym miejscu. Córka Anny Boleyn, Elżbieta Tudor została zaś w końcu królową i uważana jest za najwybitniejszego w historii władcę Anglii.
Czytaj też:
Karol I Stuart – dlaczego Anglicy obcięli głowę swojemu królowiCzytaj też:
Tomasz Becket. Arcybiskup zamordowany z inspiracji królaCzytaj też:
Bale i kochanki. Edward VIII – jedyny król Anglii, który abdykował. Dlaczego?