Flaga Kanady, jaką znamy obecnie, jest jej symbolem narodowym od 1965 roku. Jaka była historia kanadyjskiej flagi i skąd wziął się na niej klonowy liść?
Historia flagi Kanady
Dolna Kanady należała do Imperium Brytyjskiego od 1610 roku. Używaną od tamtej pory przez angielskich mieszkańców Kanady flagą była, rzecz jasna, flaga brytyjska, popularnie zwana Union Jack.
Część Kanady należała w tym czasie do Francji (w 1534 roku Kanadę odkrył Jacques Cartier i to on nadał temu państwu nazwę „Kanata”, co w języku Indian z plemienia Irokezów i Huronów oznaczało „wioska”). W 1763 roku, w wyniku licznych starć pomiędzy wojskami francuskimi a Indianami, Francuzi zostali zmuszeni do wycofania się z rozległych terenów, które niedługo później zaczęła przejmować Wielka Brytania.
W 1867 roku utworzono Dominium Kanady (Konfederację Kanady), które było państwem federacyjnym w ramach Imperium Brytyjskiego. Spośród siedmiu kolonii brytyjskich do konfederacji przystąpiły cztery: Ontario, Quebec, Nowy Brunszwik i Nowa Szkocja. Finalizacją zmian była Ustawa o Ameryce Brytyjskiej, którą uchwalił Parlament Brytyjski i którą podpisała królowa Wiktoria. Ustawa weszła w życie 1 lipca 1867 roku (dzień ten obchodzony jest jako Dzień Kanady). Wtedy też zaczęto używać brytyjskiego Czerwonego Sztandaru z naniesionymi na nią herbami poszczególnych prowincji
Na początku XX wieku rozpoczęła się dyskusja na temat nowej flagi, która lepiej reprezentowałaby niezależną Kanadę. W 1925 roku zaczęto analizować możliwe projekty nowego symbolu. Jednak dopiero 20 lat później, w 1946 roku powstała specjalna parlamentarna komisja, która zajęła się „na poważnie” analizą projektów nowej flagi. W sumie na konkurs wpłynęło ponad 2600 zgłoszeń. Przez bardzo długi czas kanadyjscy politycy nie mogli się zdecydować na żaden projekt. Pracę zintensyfikowano dopiero w latach 60., kiedy zbliżała się setna rocznica utworzenia Dominium Kanady.
Nowy projekt przegłosowano w grudniu 1964 roku. Flaga narodowa Kanady miała zawierać narodowe kanadyjskie barwy, którymi były, zgodnie z decyzją króla brytyjskiego Jerzego V z 1921 roku, czerwień i biel. Flagę podzielono na trzy pionowe pasy: czerwony, biały i czerwony. Pośrodku znajdował się stylizowany, czerwony klonowy liść. Liść klonowy został zaprojektowany przez George'a Stanleya. Był wzorowany na fladze Królewskiego Kolegium Wojskowego Kanady.
Liść klonu jest symbolem Kanady od XVIII wieku. Po raz pierwszy został oficjalnie użyty jako symbol narodowy w 1868 roku, kiedy pojawił się na herbie Ontario i Quebecu. Rok wcześniej Alexander Muir skomponował pieśń „The Maple Leaf Forever”, która stała się nieoficjalnym hymnem w anglojęzycznej części Kanady. Od 1876 do 1901 roku liść klonu pojawiał się na wszystkich kanadyjskich monetach.
Do ostatecznej rozgrywki o flagę narodową stanęły także inne flagi. Głównymi konkurentami zwycięskiej flagi były dwie inne: czerwono-biało-czerwona z brytyjskim Union Jack i burbońskimi liliami (symbol Quebecu) oraz niebiesko-biało-niebieska z gałązką trzech klonowych liści.
28 stycznia 1965 roku nastąpiła formalna proklamacja nowej flagi, której dokonała królowa Wielkiej Brytanii Elżbieta II. Niedługo później, dokładnie 15 lutego 1965 roku, nad Wzgórzem Parlamentarnym w Ottawie, załopotała nowa kanadyjska flaga.
Czytaj też:
Człowiek, który odkrył Kanadę. Cartier był przekonany, że dotarł do ChinCzytaj też:
Thule, El Dorado. Sześć historycznych miejsc, które nigdy nie istniałyCzytaj też:
QUIZ: Trudne pytania o flagi świata. Dasz się zaskoczyć?