HISTORIA WIECZNIE ŻYWA | Na początku XIII w. Śląsk był najbardziej zniszczoną dzielnicą Polski. Od czasów Bolesława Krzywoustego pustoszyły go wyprawy niemieckie, regularnie niszczyły Śląsk najazdy Czechów. Dzieła zniszczenia dokonały wojny pomiędzy Piastami. Kraina wyludniła się, na miejscu wielu dawnych osiedli ponownie pojawiła się puszcza.
8 grudnia 1201 r. władzę w księstwie wrocławskim objął Henryk zwany Brodatym. Szybko zrozumiał, że do skutecznych rządów potrzebne są pieniądze, a jeżeli skarbu władcy nie mogły napełnić zwycięskie wojny, to należało dbać o rozwój gospodarczy kraju.
Książę musiał zasiedlić puszcze i nieużytki, ale na nowych zasadach. Potrzebował sprawnie funkcjonujących osad rolniczych i rzemieślniczych, których mieszkańcy mogliby płacić podatki w pieniądzu. W Polsce nie było jednak wystarczającej liczby osadników, mieszkańcy naszego kraju nie posiadali również odpowiedniej wiedzy o nowych metodach gospodarowania. W tej sytuacji osadników należało poszukać za zachodnią granicą.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.