Puma Punku (zwana też Pumapunku) od dekad robi piorunujące wrażenie na wszystkich badaczach oraz wciąż stosunkowo nielicznych turystach, którzy odwiedzają Boliwię. Jest to ogromny kompleks świątynny (?), który znajduje się na terenie ośrodka inkaskiej kultury Tiahuanaco (Tiwanaku) w Boliwii. Naukowcy są zgodni co do jednego: cywilizacja, która wzniosła ten kompleks musiała być bardzo zaawansowana. Kim byli ci ludzie i co o nich wiadomo?
Zaawansowana matematyka
Puma Punku znajduje się w Boliwii. Leży 70 kilometrów od stolicy kraju La Paz i 15 kilometrów od jeziora Titicaca. Kompleks został zbudowany w formie prostokąta o wymiarach 167 na 117 metrów. W centralnym miejscu wznosi się tzw. Brama Słońca, która stoi na płycie z czerwonego piaskowca ważącej 131 ton. Puma Punku zbudowane jest z idealnie dopasowanych do siebie bloków skalnych. Skonstruowanie budowli złożonych z tego typu bloków świadczyło o znajomości zaawansowanej geometrii.
Do budowy Puma Punku użyto niezwykle twardych materiałów: diorytu oraz andezytu. Z tego drugiego wykonana jest Brama Słońca, która waży 15 ton i została wykuta z jednej bryły skalnej.
Obie skały uchodzą za jedne z najtwardszych materiałów na świecie. To każe się zastanawiać, w jaki sposób budowniczowie Puma Punku wykonali z nich tak precyzyjne skalne bloki. Ich wykucie nawet dzisiaj stanowiłoby pewne wyzwanie i wymagało zaawansowanych narzędzi. Tymczasem mówimy o cywilizacji, która wykonywała je przed tysiącami lat.
Inną sprawą jest miejsce, gdzie dioryt jest dostępny. To aż 15 kilometrów od kompleksu Puma Punku. W jaki sposób kamienie o takiej wielkości i wadze (niektóre z nich są stosunkowo małe, lecz wiele bloków ma objętość kilkudziesięciu metrów sześciennych – największy z monolitów ma niemal 9 x 5 x 1 metr) były transportowane? Część bloków wykuto w kształcie litery H. Stanowią one ogromną zagadkę dla kolejnego pokolenia badaczy. Niektórzy twierdzą, że były to swego rodzaju trony; inni, że H-bloki wyznaczały granicę pomiędzy naszym światem a zaświatami.
Nie wiadomo w jaki sposób skały zostały przetransportowane znad jeziora Titicaca do Puma Punku. Najprostsze rozwiązanie to po prostu praca ludzkich mięśni. Być może budowniczowie Puma Punku zatrudnili setki, a nawet tysiące niewolników do przeciągnięcia głazów do budowanego przez siebie kompleksu, lecz nie ma pewności, czy faktycznie tak właśnie było.
Kiedy i dlaczego powstało Puma Punku?
Data – nawet przybliżona – powstania Puma Punku jest trudna do stwierdzenia. Niegdyś sądzono, że kompleks powstał około VI-VII wieku n.e., jednak badania boliwijskiego naukowca polskiego pochodzenia, Arthura Posnanskyego, podważyły te założenia. Posnansky stwierdził bowiem, że Puma Punku może być znacznie starsze. Według niego zostało zbudowane prawdopodobnie około 15 tysięcy lat temu.
Nieznane jest również przeznaczenie całego kompleksu. Tutaj też najłatwiejszą możliwą hipotezą byłoby istnienie w tym miejscu świątyni lub innego rodzaju miejsca kultu, lecz nie da się tego w żaden sposób potwierdzić.
Wszystkie tajemnice związane z Puma Punku powodują, że miłośnicy „nadprzyrodzonych” teorii dopatrują się tutaj działania sił nie z tego świata czy udziału… kosmitów.
Odkrycie Puma Punku
O Puma Punku usłyszano w Europie wraz z podbojem Ameryki Południowej przez hiszpańskich konkwistadorów. Miejsce to opisywał m.in. Pedro Cieza de Leon i Antonio de Castro y deI Castillo, który w 1561 roku pisał:
„A choć sądzono drzewiej, iż ruiny owe dziełem są Inków, niczym twierdza na wypadek prowadzenia przez nich wojen, teraz wszakże uznano, iż przeciwnie: są to ruiny budowli sprzed potopu […]. Gdybyż to było dzieło Inków na równinie, wody pozbawionej, a kopane tak głęboko, to Hiszpanie nie potrafiliby nigdy stworzyć budowli tak cudownej i o takiej piękności. Tym, co najbardziej podziwiam, są tak wspaniale dopasowane do siebie kamienie […]”.
Od XIX wieku w Puma Punku prowadzone są badania archeologiczne.
Miejsce to, pomimo swojej niezwykłości jest jednak dość słabo znane wśród turystów i nie spotkamy tam tłumów. Puma Punku zapewne jeszcze przez wiele lat stanowić będzie zagadkę.
Czytaj też:
Neolityczna Malta. Ggantija – druga najstarsza świątynia świataCzytaj też:
Derinkuyu. Podziemne miasto. Kto i po co zbudował podziemną fortecę?Czytaj też:
Nan Madol. Wenecja Pacyfiku. Tajemnicze miasto na wodzie