– Widać było wtedy dobrze różnice w podejściu do wojowania między Polakami i Francuzami. Przykładowo nie wolno nam było ściąć drzewa, żeby zatarasować Niemcom szosę! A były przecież sytuacje, że aż się o to prosiło. Czasem, gdy Francuzi nie widzieli, na własną rękę ścinałem drzewo, kiedy uważałem, że jest to niezbędne – uśmiechał się porozumiewawczo polski weteran. W 1940 r. we Francji walczyło 50 tys. polskich żołnierzy i lotników. Obrona Dijon, które leżało na końcu krwawego szlaku bojowego Mariana Słowińskiego, to już druga, nieco zapomniana część kampanii francuskiej – Fall Rot.