Brigitte Bardot w latach 50. i 60. XX wieku była symbolem kina, ideałem kobiecości. Ale wsławiła się nie tylko jako aktorka. Po tym, jak na początku lat 70. ogłosiła zakończenie kariery, chcąc – jak mówiła, „odejść z klasą”, zajęła się innymi rzeczami. Działała na rzecz ochrony zwierząt, wielokrotnie wypowiadała się na tematy polityczne i społeczne. Przez ostatnie kilkanaście lat szokowała lewą stronę sceny politycznej odważnymi, niepoprawnymi politycznie hasłami. Sprzeciwiała się bowiem islamizacji, nielegalnej imigracji, a także wypowiadała się negatywnie o ruchach feministycznych.
Z „Elle” do świata kina
Brigitte Anne-Marie Bardot urodziła się 28 września 1934 roku w Paryżu w zamożnej rodzinie mieszkającej w 16. dzielnicy stolicy Francji. Jej ojciec, Louis Bardot, był inżynierem i właścicielem kilku fabryk, a matka, Anne-Marie Mucel, pochodziła z rodziny związanej z branżą ubezpieczeniową. Wychowywana była w konserwatywnej, katolickiej rodzinie. Bardot miała młodszą siostrę, Mijanou Bardot. W dzieciństwie zmagała się z ambliopią, w wyniku której miała upośledzone widzenie lewego oka. Pomimo tego od najmłodszych lat pobierała lekcje baletu, co stało się jedną z jej pierwszych pasji.
W wieku piętnastu lat Bardot rozpoczęła pracę jako modelka. Już wtedy pojawiła się na okładce francuskiego magazynu „Elle”, co zapoczątkowało jej karierę w świecie mody i fotografii. Niedługo później zauważył ją scenarzysta i początkujący reżyser Roger Vadim, który dostrzegł w niej aktorski potencjał do roli filmowej, a z czasem uczynił z niej gwiazdę.
Kariera filmowa Bardot rozpoczęła się w 1952 roku, gdy zadebiutowała w filmie „Wioska w Normandii” („Le Trou Normand”). Przez następne kilka lat występowała w różnych produkcjach francuskich i zagranicznych, ale prawdziwy przełom nastąpił w 1956 roku, gdy zagrała główną rolę w filmie „I Bóg stworzył kobietę” („Et Dieu créa la femme”), wyreżyserowanym przez Rogera Vadima. Film ten, symbol francuskiej Nowej Fali, w odważny sposób ukazywał kobiecą seksualność i wolność obyczajową. Dzieło Vadima stało się sensacją artystyczną i komercyjną. Bardot natomiast natychmiast stała się globalnym symbolem i ideałem urody.
W kolejnych latach Bardot występowała w wielu ważnych filmach zarówno we Francji, jak i w Hollywood. Do jej najbardziej znanych ról należą występy w „Prawdzie” z 1960 roku, „Pogardzie” w roku 1963 roku czy trochę później w „Viva Maria!”. Bardot grała często postaci silnych, zmysłowych i niezależnych kobiet, co wpłynęło na zmianę wizerunku kobiety w kinie. Taka postać, choć wykreowana nie tylko przez Bardot, stała się obiektem fascynacji publiczności, artystów i krytyków.
W latach 60. XX wieku Bardot w uznaniu za swoje filmowe role Bardot została uhonorowana wyrzeźbioną wersją francuskiego symbolu narodowego „Marianne”, która miała odzwierciedlać ducha współczesnej, wolnej kobiety.
Choć Bardot była jedną z najbardziej rozpoznawalnych aktorek swojego czasu, jej kariera filmowa zaczęła wygasać pod koniec lat 60. Ostatecznie, w 1973 roku, akorka postanowiła całkowicie wycofać się z przemysłu filmowego. W czasie swojej kariery zagrała w 47 filmach, wystąpiła w kilku musicalach i nagrała ponad 60 piosenek.
Ochrona zwierząt, polityka, mężczyźni
Życie osobiste Bardot było równie barwne, jak jej kariera zawodowa. Za mąż wychodziła czterokrotnie. Jej pierwszym mężem był Roger Vadim (1952-1957), z którym współpracowała kilka lat. Następnie była żoną aktora Jacques’a Charriera (1959-1962), z którym miała syna, Nicolasa Jacobs Charriera. Kolejne małżeństwo z niemieckim przemysłowcem Günterem Sachsem trwało od 1966 do 1969 roku, a od 1992 roku była żoną Bernarda d’Ormale’a.
Po zakończeniu kariery aktorskiej Bardot skupiła się na działalności humanitarnej, szczególnie na rzecz praw zwierząt. W 1986 roku założyła Fundację Brigitte Bardot (La Fondation Brigitte Bardot) poświęconą ochronie i obronie zwierząt na całym świecie. Bardot stała się aktywną działaczką angażując się np. w kampanie przeciwko polowaniom na foki, testom na zwierzętach, handlowi kością słoniową, a także przeciwko spożywaniu mięsa koni. Swoje cele wspierała finansowo z własnej kieszeni wystawiając na licytacje własną biżuterię czy przedmioty osobiste. Coraz częściej wypowiadała się publicznie na ważne dla siebie tematy i brała udział w akcjach protestacyjnych.
Poza działalnością na rzecz zwierząt Bardot stała się również postacią znaną z powodu swoich wypowiedzi na tematy polityczne i społeczne. Otwarcie krytykowała politykę imigracyjną Francji, islam i kwestie związane z tożsamością narodową, co w rezultacie doprowadziło nawet do kilku wyroków sądowych (otrzymywała kary grzywny) za „publiczne nawoływanie do nienawiści rasowej”.
Brigitte Bardot zmarła 28 grudnia 2025 roku w wieku 91 lat. Informacja o jej śmierci została ogłoszona przez członków fundacji, którą założyła.
Czytaj też:
Alain Delon nie żyje. Legenda kina i jego wielka miłośćCzytaj też:
Nie żyje Jean-Paul Belmondo. Miał 88 latCzytaj też:
Najlepszy świąteczny film? Dla wielu to już klasyka