Organizowane w Finlandii oddziały kawalerii i piechoty stanowiły istotny składnik armii szwedzkiej w okresie jej największych triumfów. Później – będąc już pod rosyjskim panowaniem – Finowie tworzyli elitarne oddziały lekkiej piechoty. Strzelcy uzbrojeni w gwintowane sztucery dali się we znaki m.in. polskim żołnierzom podczas wojny 1831 r. O wojennej spuściźnie świadczą rozrzucone po kraju gotyckie zamki i nowożytne twierdze. Do największych atrakcji turystycznych należy Sveaborg (fińska Suomenlinna), imponująca nadbrzeżna twierdza bastionowa określana Gibraltarem Północy. Zaczęli ją wznosić Szwedzi pod koniec I połowy XVIII w. w odpowiedzi na zagrożenie rosyjskie. Liczne dzieła fortyfikacyjne oraz budynki zaplecza zlokalizowano na sześciu niewielkich wyspach, które nie tylko chroniły stołeczne Helsinki (oddalone od twierdzy o zaledwie kilometr), lecz także stanowiły bezpieczne schronienie dla okrętów wojennych.
Muzea w twierdzy Sveaborg
Sveaborg uczestniczył w działaniach wojennych kilkakrotnie; w 1808 r. atakowany był przez Rosjan, a w czasie wojny krymskiej przez flotę brytyjską. W obu przypadkach twierdza doświadczyła intensywnego bombardowania, przy czym to drugie spowodowało ogromne zniszczenia. Ostatni wojenny epizod miał miejsce w 1944 r., kiedy nad twierdzę nadleciały sowieckie bombowce. Dziś miejsce to należy do najlepiej zachowanych bastionowych założeń obronnych, a spacer po kamiennych fortyfikacjach, kazamatach i działobitniach zapewnia niezapomniane wrażenia.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
