Droga do opracowania napojów w puszkach była całkiem skomplikowana, bo i przedmiot ten jest zaskakująco skomplikowany. Nawet zawleczka otwierająca puszkę jest dwubiegowa i wykonuje co najmniej dwie funkcje. Proszę się przyjrzeć, jak pracuje!
Minęła niedawno 33., okrągła, rocznica wyborów czerwcowych w 1989 r. Przywołuje ona wiele wspomnień, a mnie kojarzy się z najlepszym interesem, jaki zrobiłem w życiu. Kupiłem wówczas od znajomego adapter marki Unitra za cenę setki puszek po zagranicznych napojach. Była to dziwna waluta, ale dość powszechnie używana i trudna do zdobycia. Puszki można było znaleźć w sklepach, w których płaciło się dolarami, albo… w śmietnikach drogich restauracji.
Odchodzący na – nomen omen – śmietnik historii komuniści uznali, że utrudnią życie nowo wybranemu rządowi, likwidując kartki na mięso i inne ograniczenia rynkowe. Uważali, że tylko dzięki regulowaniu rynku na komunistyczną modłę Polacy mają co jeść. 1 sierpnia 1989 r. był pierwszym dniem wolnego rynku w Polsce. Półki sklepowe zapełniły się błyskawicznie, a wszyscy Polacy przekonali się, że jedynym problemem gospodarczym byli komuniści. Ja przekonałem się o czymś również: niemal z dnia na dzień napoje w puszkach stały się powszechnie dostępnym towarem i znalezienie setki kolorowych puszek nie było żadnym problemem. Zrobiłem interes życia.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.