Josef Beran przychodzi na świat w 1888 r. w Pilźnie. To miasto znane jest na całym świecie głównie z wybornego piwa, ale w realiach czeskich jest to miasto znajdujące się na styku aktywności politycznej społeczności niemieckiej i czeskiej. Beran pochodzi z rodziny, w której wybory narodowościowe są skomplikowane. Rodzi się w rodzinie nauczyciela Josefa Berana, ale jego matka Maria pochodzi z domu Lindauerów i jest siostrzenicą wybitnego malarza Gottfrieda Lindauera – z terenu zachodnich Czech, gdzie małżeństwa mieszane nie są niczym rzadkim. Ten fakt wpłynie na późniejszą działalności ks. Berana. Będzie on bowiem starał się łagodzić antagonizmy czesko-niemieckie w imię katolickiego uniwersalizmu.
Po ukończeniu c.k. gimnazjum w Pilźnie postanowia wybrać drogę kapłaństwa i zostaje wysłany do kolegium czeskiego w Rzymie, tzw. Bohemicum. W Rzymie otrzymuje święcenia kapłańskie w 1911 r. i tu kończy studia teologiczne uwieńczone doktoratem. Po powrocie do kraju zostaje wysłany do pracy w parafiach Chyše, Prosek u Prahy i wreszcie w samej Pradze. Od 1928 r. zaczyna wykładać teologię pastoralną na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Karola. W 1932 r. zostaje rektorem czeskiego seminarium arcybiskupiego. Tu znów daje o sobie znać jego bardzo przemyślane i roztropne działanie w celu gaszenia antagonizmów między klerykami czeskimi a tymi, którzy wywodzą się z rodzin czeskich Niemców.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.