Krakowski Wawel, podobnie jak warszawski Zamek Królewski, przegląda się w wodach Wisły. Nie wszystkie miasta mają jednak tak oczywistą „towarzyszkę”. Czy wiesz nad jakimi rzekami leżą niektóre polskie i zagraniczne miasta? Rozwiąż nasz QUIZ i przekonaj się.
*
Od zarania dziejów miasta powstawały w miejscach, gdzie istniał dobry dostęp do wody. Rzeki stanowiły nie tylko źródło wody pitnej, ale były też ważną barierą, dawały ochronę przed najazdem wroga. Wiele grodów, a później miast powstawało np. w zakolach rzek, dzięki czemu wejście do miasta od strony lądu możliwe było tylko z jednej lub dwóch stron.
Dzisiaj rzeki nie pełnią już raczej obronnej roli w miastach. Są jednak przyjemnym elementem miejskiego krajobrazu. Nad ich brzegami powstają miejskie plaże, miejsca odpoczynku, deptaki i kawiarnie.
QUIZ: Nad jaką rzeką leży to miasto?
QUIZ:
Nad jaką rzeką leży to miasto? Niektóre pytania mogą zaskoczyć
Więcej:
Białowieski Park Narodowy to tylko część rozległej Puszczy Białowieskiej. Park leżący wokół Białowieży, to drugi najstarszy, po Pienińskim, park narodowy w Polsce. 4 sierpnia 1932 roku z części Puszczy Białowieskiej wydzielono park narodowy.
Plany utworzenia parku narodowego na terenie Puszczy Białowieskiej pojawiły się już w 1916 roku. Inicjatorem jego utworzenia był gdański botanik Hugo Conwentz, lecz jego idea musiała poczekać na bardziej dogodny czas, niż atmosfera I wojny światowej.
O ochronie pierwotnej puszczy wokół Białowieży zaczęto rozmawiać już po ogłoszeniu niepodległości przez Polskę. W 1919 roku przystąpiono do liczenia białowieskich żubrów. Park narodowy, dla ochrony puszczy oraz tych największych europejskich ssaków, postanowili utworzyć: botanik, profesor Władysław Szafer, profesor Eugeniusz Kiernik oraz inżynier Jan Kloska, lecz na początku nic z tych starań nie wyszło.
W grudniu 1921 roku na terenie Puszczy Białowieskiej, Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych, z inicjatywy profesora Szafera, wydzieliło osobne leśnictwo, które trzy lata później przekształcono w nadleśnictwo. W części nadleśnictwa utworzono rezerwat ścisły. Wkrótce w miejscu tym rozpoczęto badania terenowe.
4 sierpnia 1932 roku rezerwat został przekształcony w Park Narodowy w Białowieży. Jego powierzchnia wynosiła niecałe 5 tysięcy hektarów. Opiekę naukową nad parkiem narodowym sprawował Zakład Doświadczalny Lasów Państwowych w Warszawie, choć formalnie podlegał on pod Dyrekcję Lasów Państwowych w Białowieży.
Park narodowy – pod nazwą Białowieski Park Narodowy – reaktywowano 21 października 1947 roku. Dołączono wówczas do niego rzeki Narewkę i Hwoźnę, które były odtąd zachodnią i północną granicą parku. Granicę wschodnią stanowiła granica pomiędzy Polską a Związkiem Sowieckim.
Powierzchnię parku zwiększono w 1996 roku o 10,5 tysiąca hektarów dołączając dwa sąsiednie nadleśnictwa. Wokół parku utworzono także otulinę (strefę ochronną) o powierzchni 3,2 tysiąca hektarów, gdzie znajduje się strefa ochronna zwierząt łownych, co oznacza zakaz polowania i tworzenia urządzeń łowieckich.
Obszar ochrony ścisłej w Białowieskim Parku Narodowym to ostatni fragment pierwotnego lasu Europy, jaki przetrwał do naszych czasów. Białowieski Park Narodowy stanowi około jedną szóstą polskiej części Puszczy Białowieskiej.
Czytaj też:
Białowieski Park Narodowy. Ostoja żubra i historii
Więcej QUIZÓW:
Czytaj też:
QUIZ: Najstarsze i największe. Co wiesz o polskich parkach narodowych?Czytaj też:
QUIZ: Trudne pytania o flagi świata. Dasz się zaskoczyć?Czytaj też:
QUIZ: Wielkie odkrycia geograficzne. Czy wiesz, co odkryli najwięksi podróżnicy?