QUIZ: Nad jaką rzeką leży to miasto? Niektóre pytania mogą zaskoczyć

QUIZ: Nad jaką rzeką leży to miasto? Niektóre pytania mogą zaskoczyć

Dodano: 
Londyn i rzeka Tamiza
Londyn i rzeka Tamiza Źródło: Wikimedia Commons / Diliff, CC BY-SA 3.0
Od zarania dziejów miasta powstawały w miejscach, gdzie istniał dobry dostęp do wody. Rzeki stanowiły nie tylko źródło wody pitnej, ale były też ważną barierą, dawały ochronę przed najazdem wroga.

Krakowski Wawel, podobnie jak warszawski Zamek Królewski, przegląda się w wodach Wisły. Nie wszystkie miasta mają jednak tak oczywistą „towarzyszkę”. Czy wiesz nad jakimi rzekami leżą niektóre polskie i zagraniczne miasta? Rozwiąż nasz QUIZ i przekonaj się.

*

Od zarania dziejów miasta powstawały w miejscach, gdzie istniał dobry dostęp do wody. Rzeki stanowiły nie tylko źródło wody pitnej, ale były też ważną barierą, dawały ochronę przed najazdem wroga. Wiele grodów, a później miast powstawało np. w zakolach rzek, dzięki czemu wejście do miasta od strony lądu możliwe było tylko z jednej lub dwóch stron.

Dzisiaj rzeki nie pełnią już raczej obronnej roli w miastach. Są jednak przyjemnym elementem miejskiego krajobrazu. Nad ich brzegami powstają miejskie plaże, miejsca odpoczynku, deptaki i kawiarnie.

QUIZ: Nad jaką rzeką leży to miasto?

Więcej:

Białowieski Park Narodowy to tylko część rozległej Puszczy Białowieskiej. Park leżący wokół Białowieży, to drugi najstarszy, po Pienińskim, park narodowy w Polsce. 4 sierpnia 1932 roku z części Puszczy Białowieskiej wydzielono park narodowy.

Plany utworzenia parku narodowego na terenie Puszczy Białowieskiej pojawiły się już w 1916 roku. Inicjatorem jego utworzenia był gdański botanik Hugo Conwentz, lecz jego idea musiała poczekać na bardziej dogodny czas, niż atmosfera I wojny światowej.

O ochronie pierwotnej puszczy wokół Białowieży zaczęto rozmawiać już po ogłoszeniu niepodległości przez Polskę. W 1919 roku przystąpiono do liczenia białowieskich żubrów. Park narodowy, dla ochrony puszczy oraz tych największych europejskich ssaków, postanowili utworzyć: botanik, profesor Władysław Szafer, profesor Eugeniusz Kiernik oraz inżynier Jan Kloska, lecz na początku nic z tych starań nie wyszło.

W grudniu 1921 roku na terenie Puszczy Białowieskiej, Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych, z inicjatywy profesora Szafera, wydzieliło osobne leśnictwo, które trzy lata później przekształcono w nadleśnictwo. W części nadleśnictwa utworzono rezerwat ścisły. Wkrótce w miejscu tym rozpoczęto badania terenowe.

4 sierpnia 1932 roku rezerwat został przekształcony w Park Narodowy w Białowieży. Jego powierzchnia wynosiła niecałe 5 tysięcy hektarów. Opiekę naukową nad parkiem narodowym sprawował Zakład Doświadczalny Lasów Państwowych w Warszawie, choć formalnie podlegał on pod Dyrekcję Lasów Państwowych w Białowieży.

Park narodowy – pod nazwą Białowieski Park Narodowy – reaktywowano 21 października 1947 roku. Dołączono wówczas do niego rzeki Narewkę i Hwoźnę, które były odtąd zachodnią i północną granicą parku. Granicę wschodnią stanowiła granica pomiędzy Polską a Związkiem Sowieckim.

Powierzchnię parku zwiększono w 1996 roku o 10,5 tysiąca hektarów dołączając dwa sąsiednie nadleśnictwa. Wokół parku utworzono także otulinę (strefę ochronną) o powierzchni 3,2 tysiąca hektarów, gdzie znajduje się strefa ochronna zwierząt łownych, co oznacza zakaz polowania i tworzenia urządzeń łowieckich.

Obszar ochrony ścisłej w Białowieskim Parku Narodowym to ostatni fragment pierwotnego lasu Europy, jaki przetrwał do naszych czasów. Białowieski Park Narodowy stanowi około jedną szóstą polskiej części Puszczy Białowieskiej.

Czytaj też:
Białowieski Park Narodowy. Ostoja żubra i historii

Więcej QUIZÓW:

Czytaj też:
QUIZ: Najstarsze i największe. Co wiesz o polskich parkach narodowych?
Czytaj też:
QUIZ: Trudne pytania o flagi świata. Dasz się zaskoczyć?
Czytaj też:
QUIZ: Wielkie odkrycia geograficzne. Czy wiesz, co odkryli najwięksi podróżnicy?