W momencie powołania AK liczyła ok. 100 tys. żołnierzy. Dwa lata później, w lutym 1944 roku, jej szeregi powiększyły się do niemal 400 tys. żołnierzy (w tym ok. 11 tys. oficerów). Nieustannie trwało szkolenie nowych kadr przygotowywanych do służby w tajnych Zastępczych Kursach Szkoły Podchorążych Rezerwy i Zastępczych Kursach Podoficerów Piechoty.
Historycy szacują, że w sumie AK przeprowadziła ponad 230 tysięcy akcji sabotażowych i dywersyjnych. W okresie od stycznia 1941 roku do czerwca 1944 roku żołnierze polskiego podziemia niepodległościowego wykoleili 732 pociągi, uszkodzili blisko 7 tys. lokomotyw i 19 tys. wagonów. W tym czasie żołnierze AK dokonali ponad 5,7 tys. zamachów na Niemców i volksdeutschów. W okresie styczeń 1943 – czerwiec 1944 żołnierze AK zabili w akcjach 945 Niemców. W tym czasie rozbili też 16 więzień i zlikwidowali ponad 200 agentów.
AK organizowała również akcje zbrojne poza granicami kraju. Jedną z najgłośniejszych był zamach przeprowadzony 10 kwietnia 1943 roku na dworcu kolejowym Friedrichstraße w Berlinie przez Organizację Specjalnych Akcji Bojowych. Bomba wybuchła w momencie, gdy na stację wjechały dwa pociągi z żołnierzami Wehrmachtu jadącymi na urlop. Zginęło wówczas 14 osób, a 60 zostało rannych. Ogromne spustoszenie spowodowały odłamki szklanego dachu, które runęły na podróżnych.
Trzy części
Rozkaz z 14 lutego 1942 roku wydany przez Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego komendantowi ZWZ gen. Stefanowi Roweckiemu brzmiał: „1. Znoszę dla użytku zewnętrznego nazwę ZWZ – wszyscy żołnierze w czynnej służbie wojskowej w Kraju stanowią »Armię Krajową« podległą Panu Generałowi, jako jej dowódcy. 2. Stanowisko Pana Generała nosi nazwę Dowódcy Armii Krajowej”.
Tym sposobem Polskie Siły Zbrojne dzieliły się od tego dnia na trzy części: Armię Polską na Zachodzie, Armię Polską w ZSRS i właśnie AK.
Przemianowanie ZWZ na AK nie było jedynie zmianą kosmetyczną. W rzeczywistości był to ważny akt polityczny, który miał być jasnym sygnałem wysłanym sojusznikom Polski: podziemie w okupowanym kraju jest zjednoczone i stanowi pokaźną siłę wojskową. Deklaracja ta wsparta została następnie działaniami zbrojnymi.