Łukasz Czarnecki I W roku 1857 brytyjskimi posiadłościami w Indiach wstrząsnęło powstanie tubylczych żołnierzy Kompanii Wschodnioindyjskiej – sipajów. W trakcie trwających dwa lata walk obie strony konfliktu prześcigały się w okrucieństwie, a obudzone wówczas upiory nękać miały Anglików
przez kolejne dekady.
W połowie XIX w. Półwysep Indyjski był najcenniejszą z ziem wchodzących w skład imperium brytyjskiego. Oficjalnie nie znajdował się pod zarządem Korony, stanowiąc własność Kompanii Wschodnioindyjskiej, której jednym z udziałowców było państwo. Od XVII w. Kompania wciąż powiększała zakres posiadania i władzy nad podbitymi ziemiami. Proces ten trwał przez wiele lat, a jego zwieńczeniem było dokonanie w latach 40. i 50. XIX w. wielu aneksji dotychczas niezależnych księstw indyjskich, pod pretekstem bezpotomnego wymarcia rządzących nimi dotychczas rodów.