Jerzy Zieleński urodził się 16 września 1928 r. w Łodzi. Podczas II wojny walczył w szeregach Armii Krajowej. Brał udział w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz Batalionu „Gustaw“ Harcerskiego Plutonu Łączników. Przez pewien czas siedział na Pawiaku, aresztowany przez Niemców. Później przeniesiono go do obozów przejściowych w Ursusie i Szczakowej.
Zieleński dziennikarz
Po wojnie Zieleński rozpoczął pracę jako reporter i dziennikarz. Pracował w różnych redakcjach, m.in.: „Gazecie Ludowej”, „Sztandarze Młodych”, „Literaturze”. Przez kilkanaście lat pracował dla młodzieżowego pisma „Dookoła Świata”. W latach siedemdziesiątych związany był głównie z „Życiem i Nowoczesnością“ oraz miesięcznikiem „Problemy“. W swoich publikacjach dał się poznać jako popularyzator nauki. Interesowała go sytuacja naukowców i możliwość prowadzenia badań naukowych w realiach PRL.
Zieleński pasjonował się kulturami Wschodu, czego pokłosiem były liczne reportaże z odległych rejonów świata. Do najważniejszych należą wspomnienia z Mongolii, pt. „Sześciu mędrców z Bogatego Szczęścia“, a także najbardziej znany, „Stan oblężenia w raju“. Były to reportaże z podróży po Cejlonie.
Po utworzeniu Komitetu Obrony Robotników w 1976 roku Jerzy Zieleński od razu zaangażował się w działalność organizacji. Zaczął też współpracować z czasopismami wydawanymi w drugim obiegu. W latach 1977-1980 były to „Biuletyn Informacyjny”, „Robotnik” i „Zapis”. Zieleński jako pierwszy pisał o Lechu Wałęsie w tekście o Wolnych Związkach Zawodowych, który ukazał się w 1979 roku w „Biuletynie Informacyjnym”. W 1980 roku wszedł w skład władz Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
W tym samym roku wstąpił do NSZZ „Solidarność“. Brał udział w tworzeniu Regionu Mazowsze. Rok później został delegatem na I Zjazd „Solidarności“ w Gdańsku.
W listopadzie 1981 roku zarząd mazowieckiej „Solidarności“ powołał Zieleńskiego na stanowisko redaktora naczelnego „Tygodnika Mazowsze“.
Jerzy Zieleński włożył w wydanie pisma całe swoje serce. Szukał dziennikarzy, drukarni, papieru, co nie było wtedy łatwym zadaniem. 12 grudnia 1981 roku pierwszy numer „Tygodnika Mazowsze” został zamknięty. W tym czasie Zieleński był w szpitalu, gdzie trafił kilka dni wcześniej.
W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 Zieleńskiego w szpitalu odwiedziło dwóch tajemniczych mężczyzn, którzy poinformowali go, że w kraju wprowadzony został stan wojenny i rozpoczęły się aresztowania działaczy „Solidarności”. Czy usłyszał coś więcej? Nie wiadomo.
Jerzy Zieleński nie wytrzymał tej presji. Nad ranem, 13 grudnia 1981 roku popełnił samobójstwo wyskakując przez okno.
Na pogrzeb Zieleńskiego przybyło kilkaset osób. Zapoczątkowany przez niego „Tygodnik Mazowsze” kontynuował pracę. Pierwszy numer pisma ukazał się ostatecznie dopiero w lutym 1982 roku. Wydawanie „Tygodnika” rozpoczęto od numeru drugiego, rezygnując z numeru jeden, aby oddać hołd nieżyjącemu redaktorowi naczelnemu.
Od 2003 roku nagrodę im. Jerzego Zieleńskiego przyznaje Rada Etyki Mediów „za wyjątkową odwagę, wytrwałość i roztropność w pełnieniu swej misji, za rzetelność i uczciwość w codziennej pracy (…)”. W 2006 roku Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich także ustanowiło nagrodę im. Zieleńskiego przyznawaną za publikacje z zakresu popularyzacji wiedzy.
Czytaj też:
Porozumienia sierpniowe i „Solidarność”. Komuniści musieli się ugiąćCzytaj też:
Ksiądz Jerzy Popiełuszko. Zamordowany za prawdęCzytaj też:
Grzegorz Przemyk – zakatowany dla przykładu