Kazimierz Jagiellończyk rządził Polską 45 lat. Umacniał władzę, którą w jego rękach pozostawił ojciec Władysław Jagiełło, złamał potęgę Zakonu Krzyżackiego, wprowadził Polskę w epokę renesansu.
Kazimierz Jagiellończyk urodził się 30 listopada 1427 roku. Był najmłodszym synem króla Władysława Jagiełły i jego czwartej żony Zofii Holszańskiej. Najstarszym synem królewskiej pary był Władysław, drugim z kolei zaś Kazimierz, który urodził się i zmarł w 1426 roku. Po nim to Jagiellończyk, urodzony jako trzeci, odziedziczył imię.
Kazimierz Jagiellończyk był władcą niezwykle sprawnym i ambitnym. Za jego panowania Korona i Litwa stały się jednym z najbardziej liczących się i najpotężniejszych państw w Europie. Doprowadził do rozwoju parlamentaryzmu. Opowiadał się za rozwojem oświaty, kultury i sztuki. Choć sam nie był szczególnie kształcony rozumiał, czym jest wartość nauki i jak ważny jest rozwój uniwersytetu. Nauczycielami jego synów zostali m.in. Jan Długosz i Filip Kallimach.
Kazimierz Jagiellończyk w 1454 roku ożenił się z Elżbietą z Habsburgów zwaną w Polsce Rakuszanką. Para doczekała się aż trzynaściorga dzieci. Czworo z nich zostało królami.
QUIZ: Królewskie dzieci. Czy znasz losy dziedziców Kazimierza Jagiellończyka?
Więcej:
Aleksander, natychmiast po objęciu tronu na Litwie musiał zmierzyć się z potężnym problemem, jakim była wojna z Wielkim Księstwem Moskiewskim. Dwa lata później Litwa wojnę przegrała, lecz Aleksander chciał zrealizować pomysł ojca (Kazimierz planował już wcześniej, że Aleksander obejmie władzę na Litwie) i postanowił doprowadzić do normalizacji stosunków z Moskwą, biorąc za żonę moskiewską księżniczkę Helenę, córką Iwana III Srogiego. Małżeństwo z Heleną było szczęśliwe, choć niestety nie doczekali się dzieci. Helena nie starała się działać na szkodę Litwy, odcinając się od ojca i wielkiej polityki.
Pomimo, wydawałoby się, sojuszu – Moskwa zaatakowała Litwę w roku 1500. Aleksander, szukając poparcia przeciwko wrogowi sprzymierzył się z mistrzem krajowym Inflant zakonu krzyżackiego, Wolterem von Plettenbergiem. Do Wilna przybyli wysłannicy Jana Olbrachta i Władysława Jagiellończyka (najstarszy syn Kazimierza oraz brat Aleksandra i Olbrachta), który był królem Czech i Węgier. Wszyscy trzej bracia z dynastii Jagiellonów zagrozili Iwanowi III wojną, to jednak nie powstrzymało moskiewskiego władcy, który kontynuował działania zbrojne.
Czytaj też:
W cieniu dziadka, ojca i braci. Aleksander Jagiellończyk na polskim tronie
Władysław Jagiellończyk otrzymał od potomnych przydomek Król „dobrze”, gdyż podobno był spolegliwy i zgadzał się na wszystko. Czy tak było w istocie? Zdania są trochę podzielone. Uważa się, że król starał się o wprowadzenie pewnych reform i odbudowę kraju po wielu latach wojen, ale nie było to łatwe ze względu na opór szlachty.
Władysław zastał na Węgrzech niemal pusty skarbiec. Maciej Korwin, choć był władcą skutecznym, nie dbał zbytnio o finanse państwa. Władysław, choć próbował podreperować budżet, spotykał się z dużym oporem. Szlachta węgierska domagała się dla siebie coraz większych przywilejów i hamowała reformy.
Czytaj też:
Władysław II Jagiellończyk. Król Czech i Węgier. Czy naprawdę był taki nieudolny?
Więcej QUIZÓW:
Czytaj też:
QUIZ: Poczet władców Polski Jana Matejki. Rozpoznasz wszystkie wizerunki?Czytaj też:
QUIZ: Z dziejów zbrodni w Polsce średniowiecznejCzytaj też:
QUIZ: Pierwsi Piastowie. Jak dużo wiesz o początkach państwa polskiego?