Gunung Padang usytuowane jest w zachodniej części wyspy Jawa na wysokości 885 metrów n.p.m. Miejsce to składa się z pięciu tarasów, które zbudowano na wygasłym wulkanie. Jest to największy kompleks megalityczny w regionie.
Ukryte w dżungli
Kompleks składa się z pięciu zbudowanych przez człowieka tarasów, położonych na zboczu. Tarasy te są otoczone murami oporowymi zbudowanymi z bazaltowych kolumn o sześciokątnym przekroju, ułożonych poziomo i pionowo. Dostęp do najwyższego tarasu zapewnia centralna „klatka schodowa” mająca 370 stopni, o nachyleniu aż 45 stopni i długości 110 metrów.
Pierwsze wzmianki o Gunung Padang pochodzą z 1890 roku, kiedy to holenderski geolog Rogier Verbeek opisał to miejsce w swojej książce. W 1914 roku inny holenderski badacz, archeolog Nicolaas Johannes Krom, również wspomniał o tym stanowisku. Po długim okresie zapomnienia, dopiero w 1979 roku lokalni rolnicy ponownie odkryli to miejsce. Dopiero wtedy Gunung Padang przyciągnęło uwagę instytucji badawczych z całego świata i doprowadziło do rozpoczęcia intensywnych badań archeologicznych, które zaczęły się już w latach 80. i trwają do dzisiaj.
W 1998 roku Gunung Padang zostało uznane za indonezyjskie dziedzictwo kulturowe o znaczeniu lokalnym, a w 2014 roku otrzymało status narodowego obszaru dziedzictwa.
Indonezyjska „Atlantyda”
Najbardziej popularna teoria dotycząca czasu powstania struktury zwanej Gunung Padang sugeruje, że miejsce to powstało między II a V wiekiem n.e., co w przypadku Indonezji, odpowiada późnemu okresowi prehistorycznemu. Jednak niektórzy badacze, tacy jak (bodaj najbardziej znany) geolog Danny Hilman Natawidjaja, twierdzą, że miejsce to może być znacznie starsze, to znaczy ma nawet 27 tysięcy lat i jest pozostałością po wymarłej, nieznanej cywilizacji, która dominowała w tej części Jawy. Te kontrowersyjne teorie opierają się na analizach radiowęglowych próbek gleby, które pobrano z tego miejsca, które jednak nie były bezpośrednio związane z artefaktami ludzkimi, co prowadzi do sceptycyzmu wielu archeologów. W 2024 roku czasopismo „Archaeological Prospection” wycofało artykuł Natawidjaji, uznając, że dowody nie są wystarczające do potwierdzenia tak wczesnego datowania.
Dla lokalnej społeczności Sundajczyków Gunung Padang ma szczególne znaczenie. Według legendy, to król Siliwangi (był on pół-legendarnym królem hinduskiego królestwa Sunda w przedislamskiej zachodniej Jawie) próbował zbudować pałac na szczycie góry w ciągu jednej nocy, lecz nie powiodło mu się to. Mit sprawia jednak, że dla mieszkańców Jawy miejsce to ma mistyczny charakter. Gunung Padang jest uważane za miejsce święte i odgrywało ważną rolę w dawnych rytuałach religijnych.
Gunung Padang pozostaje jednym z najbardziej fascynujących, ale i kontrowersyjnych stanowisk archeologicznych w Azji Południowo-Wschodniej. Jego unikalna struktura, historia badań oraz kontrowersje dotyczące datowania sprawiają, że miejsce to przyciąga uwagę zarówno naukowców, jak i turystów. Być może dalsze badania i analizy pozwolą lepiej zrozumieć pochodzenie i znaczenie tego kompleksu megalitycznego.
Czytaj też:
Współczesne Pompeje. Jaki wpływ na losy świata miał wybuch indonezyjskiego wulkanu?Czytaj też:
Cmentarzysko rzymskich koni. "To unikat"Czytaj też:
Skarb znaleziony blisko granicy z Polską