Krzysztof Kamil Baczyński urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. Jego ojcem był Stanisław Baczyński, działacz PPS i żołnierz Legionów, a matką Stefania z Zieleńczyków, nauczycielka pochodząca z rodziny żydowskiej, która przeszła na katolicyzm.
Krzysztof uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego. Po jego ukończeniu, w tej samej szkole, rozpoczął naukę w nowo utworzonym liceum ogólnokształcącym. Maturę zdał w maju 1939 roku. Do jednej klasy, wraz z Baczyńskim, chodzili późniejsi słynni żołnierze Armii Krajowej i członkowie Szarych Szeregów (a zarazem bohaterowie „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego): Tadeusz Zawadzki „Zośka”, Jan Bytnar „Rudy” i Maciej Aleksy Dawidowski „Alek”.
Krzysztof Kamil Baczyński także należał do harcerstwa. W latach 1934–1935 był harcerzem działającej przy szkole 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarnia”. W czasie nauki w gimnazjum był członkiem działającej półlegalnie organizacji pod nazwą Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Spartakus”. W tamtym okresie Baczyński wykazywał nawet zainteresowanie trockizmem.
Już jako piętnasto- czy szesnastolatek wykazywał Baczyński wielkie zainteresowanie literaturą, głównie polską i francuską. W późniejszym czasie pisał nawet wiersze w języku francuskim. Zadebiutował w roku 1938 wierszem pod tytułem „Wypadek przy pracy”.
Baczyński w Armii Krajowej
Krzysztof Kamil Baczyński planował pójść po maturze na studia. Wybrał Akademię Sztuk Pięknych, lecz wybuch wojny we wrześniu 1939 roku pokrzyżował te plany. W okupowanej przez Niemców Warszawie Baczyński zajmował się różnymi pracami, pracował m.in. u węglarza i malował szyldy.
W 1940 roku, po utworzeniu getta, Baczyński wraz z matką zdecydował się pozostać po aryjskiej stronie. Gdyby Niemcy wykryli ich żydowskie pochodzenie, to zostaliby natychmiast rozstrzelani.
3 czerwca 1942 roku Krzysztof Kamil Baczyński wziął ślub z Barbarą Drapczyńską. Jesienią tego samego roku rozpoczął studia polonistyczne na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Działać zaczął także jako członek Armii Krajowej. Należał do batalionu „Zośka” pod pseudonimami „Krzysztof” i „Zieliński”. Studia wkrótce porzucił poświęcając się pracy w konspiracji.
W lipcu 1944 roku Baczyński, pod pseudonimem „Krzyś” wszedł w skład batalionu „Parasol” jako zastępca dowódcy III plutonu 3. kompanii.
1 sierpnia 1944 roku, w chwili wybuchu Powstania Warszawskiego Krzysztof Kamil Baczyński znajdował się na placu Teatralnym, gdzie został wysłany w celu odebrania butów dla swojego oddziału. Nie był już w stanie przedostać się w miejsce koncentracji swojej jednostki, postanowił więc dołączyć do grupy ochotników, którą dowodził podporucznik Leszek Kossowski. Oddział skierował się w stronę reduty Ratusz-Pałac Blanka, gdzie podjął walkę z Niemcami.
4 sierpnia 1944 roku po południu Krzysztof Kamil Baczyński zginął będąc na posterunku w pałacu Blanka. Został najprawdopodobniej trafiony przez niemieckiego snajpera. Został pochowany na tyłach pałacu. Dopiero po wojnie jego ciało przeniesiono na Cmentarz Powązkowski. Niespełna miesiąc po Krzysztofie, 1 września, zginęła jego żona Barbara.
W czasie II wojny światowej Krzysztof Kamil Baczyński rozwijał swoją twórczość. Wydał cztery tomiki poezji: „Zamknięty echem” (lato 1940), „Dwie miłości” (jesień 1940), „Wiersze wybrane”(maj 1942), „Arkusz poetycki Nr 1” (1944). Jego wiersze pojawiały się też w prasie konspiracyjnej. Napisał łącznie ponad 500 wierszy, kilkanaście poematów i około 20 opowiadań. Uważany jest za jednego z najlepszych poetów czasów II wojny światowej.
Czytaj też:
Powstanie Warszawskie. 20 faktów, które trzeba znaćCzytaj też:
"Czołg-pułapka" w Powstaniu Warszawskim. W eksplozji zginęło 300 osóbCzytaj też:
Muzeum Powstania Warszawskiego. Miejsce z misją