Paestum to obecnie dzielnica miasta Capaccio w regionie Kampania, w prowincji Salerno we Włoszech. W starożytności była to grecka kolonia miasta Sybaris o nazwie Posejdonia. Było to jedno z ważniejszych miejsc kultu na obszarze Wielkiej Grecji. Do dzisiaj podziwiać tam można trzy świetnie zachowane świątynie, których mury liczą około 2,5 tysiąca lat. Prócz nich, na terenie dawnej Posejdonii, znajdują się bardzo dobrze zachowane mury obronne liczące łącznie około 5 kilometrów i mające 5 metrów grubości, a także agora i pozostałości wielu innych budowli z zachowanymi freskami.
Paestum – kolejne odkrycia
W ostatnim czasie archeolodzy pracujący w miejscu dawnej greckiej kolonii odkryli pozostałości kolejnych dwóch świątyń w stylu doryckim. W jednej z nich, pochodzącej z początku V wieku p.n.e., zachował się w dobrym stanie styloblat (o wymiarach 11,5 x 7,6 metra), czyli schodkowa platforma, na której wznoszono kolumny podtrzymujące dach. Znaleziono także fragmenty kapiteli kolumn, które wyglądają bardzo podobnie do kapiteli ze znajdującej się nieopodal świątyni Hery.
W tym samym miejscu badacze natknęli się na pozostałości starszej świątyni, którą zastąpiła później opisana wyżej świątynia. Druga, starsza świątynia zawaliła się z nieznanych przyczyn w VI wieku p.n.e. Niektóre jej elementy wykorzystano do wzniesienia nowej budowli.
– Ostatnie odkrycia potwierdzają, że w Paestum jest jeszcze wiele do zrobienia, jeżeli chodzi o wykopaliska, badania. Mimo kilku dziesięcioleci badań, to odkrycie daje impuls Ministerstwu Kultury, aby podejmować kolejne inicjatywy badawcze – przekazał mediom minister kultury Włoch, Gennaro Sangiuliano.
Posejdonia, Paestum
Miasto zostało założone w VII wieku p.n.e. Przez kolejne 100-150 lat w kolonii tej powstawało kilka świątyń w stylu doryckim, w tym dwie poświęcone Herze i jedna Atenie. Posejdonia wyrosła w tym czasie na jeden z bardziej znaczących ośrodków religijnych Wielkiej Grecji i konkurowała (głównie w sferze handlu z Etruskami) ze znajdującym się na północ od Neapolu miastem Kume (Kymai).
W III wieku p.n.e., w czasie wojny Rzymu z Tarentem i Pyrrusem (282-272 p.n.e.), Posejdonia została zajęta przez rozszerzającą swoje granicę Republikę Rzymską. Wtedy miasto otrzymało łacińską nazwę, znaną do dziś – Paestum. Miasto prężnie rozwijało się aż do kresu Imperium Rzymskiego. W czasie kolejnych najazdów na Półwysep Apeniński ośrodek podupadał, a w IX wieku ostatecznie został opuszczony, zapewne także ze względu na groźbę łupieżczych najazdów muzułmańskich.
W kolejnych wiekach obszar Paestum coraz bardziej zarastał lasem i został zapomniany. Starożytne ruiny odkryto, de facto, na nowo dopiero w XVIII wieku. Jednym z najwcześniejszych odkrywców i piewców klasycznego piękna Paestum był francuski architekt Jacques-Germain Soufflot, znany przede wszystkim jako twórca paryskiego Panteonu. Z czasem teren wokół starożytnej Posejdonii zaczęto uprzątać, a ruiny zyskiwały coraz większą popularność; przyjeżdżali tam artyści z całej Europy.
W czasie II wojny światowej, choć wokół toczyły się walki pomiędzy Niemcami i Amerykanami, Paestum uniknęło zniszczeń głównie dzięki temu, że wojska amerykańskie utworzyły na jego terenie szpital pod sztandarem Czerwonego Krzyża.
W 1998 roku Paestum zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Współcześnie miejsce to, jako park archeologiczny, udostępnione jest zwiedzającym. Na jego terenie można także odwiedzić muzeum, gdzie przechowywane są bardzo ciekawe zabytki, rzeźby, freski i naczynia znalezione w czasie prac archeologicznych w dawnej Posejdonii.
Czytaj też:
Czy Wielki Sfinks to bardziej dzieło przyrody, niż człowieka? Nowe badaniaCzytaj też:
Ogromny posąg lamassu odkryty w Iraku. Ma 2700 latCzytaj też:
Sumerowie. 10 faktów o jednej z najbardziej tajemniczych cywilizacji