Bitwa pod Grunwaldem to jedna z największych bitew, jaka rozegrała się w średniowiecznej Europie. Po jednej stronie stanęły wojska polsko-litewskie wspierane przez Złotą Ordę będącą wówczas lennem wielkiego księcia Witolda. Po drugiej – wojska Zakonu Krzyżackiego i wielu rycerzy-najemników z Europy Zachodniej.

QUIZ: Bitwa pod Grunwaldem. Tylko nieliczni znają odpowiedź na wszystkie pytania!

Więcej:

Wojska najemne na polach bitew całego świata walczyły już w starożytności. Niekiedy stanowiły podstawową siłę militarną, a czasem brały udział w starciu jedynie jako siły dodatkowe. Zawsze jednak możliwość wynajęcia takich oddziałów stanowiła dla władcy ważne wsparcie.

Nie inaczej było w czasie bitwy pod Grunwaldem w roku 1410. Pod wodzą króla Władysława Jagiełły i Wielkiego Księcia Witolda, stanęły siły polskie, litewskie i tatarskie. Obok nich – najemnicy z Czech i Moraw, wśród których znajdować się miał Jan Žižka.

Czeski bohater narodowy, od którego nazwiska powstała nazwa praskiej dzielnicy Žižkov (znajduje się tam pomnik Jana Žižki określany Narodowym Miejscem Pamięci) i słynny dowódca husytów – zanim w Czechach rozpętały się krwawe wojny husyckie, w latach około 1409-1411 przebywał w Polsce, najpewniej wraz z kompanami, będąc w służbie króla polskiego, Jagiełły. Wydaje się, że przebywając wówczas w Polsce jako najemnik, musiał on brać udział w wielkiej wojnie przeciwko krzyżakom, jaką Polska prowadziła w latach 1409-1411.

Czytaj też:
Jan Žižka, czescy najemnicy i wielbłądy a bitwa pod Grunwaldem

Bitwa pod Koronowem była jedną z bitew w czasie wojny polsko-krzyżackiej, która miała miejsce w latach 1409-1411. Najsłynniejszą bitwą tej wojny jest bitwa pod Grunwaldem, gdzie połączone siły polsko-litewskie odniosły ogromne zwycięstwo nad siłami krzyżackimi.

Tryumf pod Grunwaldem nie został jednak należycie wykorzystany. Władysławowi Jagielle nie udało się zająć Malborka, a państwo zakonne nie zostało całkowicie rozbite. Udało się je osłabić i pozbawić życia wielkiego mistrza, Ulryka von Jungingena, ale krzyżacy nadal dysponowali sporą siłą i nie zamierzali się poddawać.

Po nieudanym oblężeniu Malborka, które zakończyło się 19 września 1410 roku, większość polskich wojsk zostało rozpuszczonych. Szlachcie małopolskiej spieszyło się do domów przed zimą, a Litwini nie był specjalnie zainteresowani dalszym konfliktem. W polskich rękach znajdowały się zamki w Toruniu, Nieszawie, Radzyniu i Brodnicy oraz miasta Toruń i Gdańsk. Nie było to bardzo dużo, a apetyty krzyżackie wciąż były bardzo silne.

Czytaj też:
Bitwa pod Koronowem – wielkie zwycięstwo przyćmione przez Grunwald

Więcej QUIZÓW:

Czytaj też:
QUIZ: Wszystkie dzieci Kazimierza Jagiellończyka. Znasz królewską rodzinę?Czytaj też:
QUIZ: Polskie królowe. Czy znasz żony polskich królów?Czytaj też:
QUIZ: Z dziejów zbrodni w Polsce średniowiecznej