Próby kolaboracji z III Rzeszą
W trakcie pobytu w więzieniu Dawid Raziel nawiązał kontakt z przedstawicielami CID oraz przywódcą żydowskiej społeczności w Palestynie Pinhasem Rosenbergiem. Pozbawiony wolności przywódca Irgunu nie miał wątpliwości, że w obliczu konfrontacji militarnej z III Rzeszą miejsce Żydów jest po stronie państw koalicji antyhitlerowskiej. Dlatego zadeklarował on wolę przerwania walki z władzami mandatowymi. Dzięki temu 18 czerwca 1940 roku z więzień zostali zwolnieni przebywający tam liderzy Etzelu. Miesiąc później w kierownictwie organizacji doszło do rozłamu. Na czele rozłamowców stanął syn żydowskiego dentysty pochodzącego z Suwałk Abraham Stern.
Podstawą wewnątrzorganizacyjnego konfliktu, był sprzeciw wobec decyzji Dawida Raziela o przerwaniu działań zbrojnych skierowanych przeciw Brytyjczykom. Stern i jego zwolennicy nie widzieli powodu by to czynić. W ich oczach „Perfidny Albion” jawił się jako największy wróg walczącego o swe państwo narodu żydowskiego. Dla niego każdy kto walczył z Wielką Brytanią, stawał się automatycznie sojusznikiem. Ta konstatacja spowodowała, że przywódcy Lohamet Herut Israel – Bojownicy o Wolność Izraela, bo taką oficjalną nazwę przyjęli rozłamowcy, jako jedyne ugrupowanie żydowskie podjęło próbę porozumienia z władzami III Rzeszy.
Poza kilkoma nieoficjalnymi spotkaniami, do aliansu z Niemcami ze względu na wrogą wobec Żydów politykę narodowych-socjalistów, nie doszło. Niepowodzenia w obszarze polityki międzynarodowej działacze Lehi rekompensowali aktywnością na niwie terrorystycznej. 16 listopada 1940 roku grupa bojowa sternowców napadła na APC Bank w Tel- Awiwie. Łupem napastników padły wówczas 4 mln funtów palestyńskich. 16 września 1941 roku komando egzekucyjne organizacji zamordowało funkcjonariusza policji żydowskiego pochodzenia Jakowa Soffioffa. 20 stycznia 1942 roku w zorganizowanym zamachu bombowym zginęło trzech brytyjskich policjantów. Niecały miesiąc później 12 lutego 1942 roku szczęście uśmiechnęło się do brytyjskich służb specjalnych. Tego dnia zginął lider Lehi Abraham Stern. Kiedy do jego mieszkania wkroczyli funkcjonariusze CID, podjął próbę ucieczki i został zastrzelony (według innej wersji został zamordowany z zimną krwią). Po śmierci przywódcy aktywność grupy nieco przygasła. Wzrost aktywności nastąpił dopiero po ukształtowaniu się nowego kierownictwa organizacji, ale nastąpiło to pod koniec 1943 roku.