Choć wielu zasiedlających Europę muzułmanów to tolerancyjni, pokojowi ludzie, w skali milionów próba ich integracji zakończyła się na naszym kontynencie całkowitą katastrofą. Fakt, że multi-kulti nie działa wciąż dziwi wielu ludzi na Zachodnie, ale niekiedy także w Polsce. A dziwić nie powinien. Przypomnijmy za wybitnym znawcą nauki o cywilizacji Feliksem Konecznym, że każda cywilizacja, dopóki jest żywotna, póki nie zamiera, dąży do ekspansji. Dlatego, gdy dwie żywotne cywilizacje znajdą się na tym samym terenie, to zaczynają ze sobą walczyć. Przy licznych pochodach i zachodzeniu jednej cywilizacji na drugą, oczywiście wpływają one wzajemnie na siebie, ale nigdy nie stworzą syntezy cywilizacji. Prędzej czy później, zwycięży silniejsza. Islam konkurencji nie toleruje, więc jeśli Europejczycy nie zaczną się wreszcie na poważnie bronić, w przyszłości będą musieli przyswoić nowe zasady.
Szahada – wyznanie wiary
Szahada to wyznanie wiary, które stanowi podstawę islamu. Jest to jednozdaniowa deklaracja: "Nie ma boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego Prorokiem". Uznanie tej formuły i jej szczere wypowiedzenie w obecności świadków jest wystarczające, aby formalnie stać się muzułmaninem. Szahada nie jest jedynie słowną formułką – dla wierzących oznacza akceptację islamu jako jedynej prawdy religijnej oraz podporządkowanie się woli Allaha. W codziennym życiu pełni też funkcję przypomnienia o obecności Boga i zobowiązaniu do przestrzegania zasad islamu.
Salat – modły indywidualne
Salat to obowiązek modlitwy pięć razy dziennie – o świcie, w południe, po południu, o zachodzie słońca i wieczorem. Modlitwa ta odbywa się według ściśle określonego rytuału, który obejmuje recytację fragmentów Koranu w języku arabskim, skłony, pokłony oraz prośby. Przed przystąpieniem do salat wierny musi dokonać rytualnego obmycia (wudu). Modlitwy są skierowane wyłącznie do Allaha, bez pośredników, i stanowią sposób utrzymywania duchowej dyscypliny oraz wyrażenia podporządkowania Bogu. Zaleca się odprawianie ich w meczecie, jednak można też modlić się indywidualnie, pod warunkiem zachowania właściwego kierunku, czyli zwrócenia się w stronę Mekki.
Saum – post w ramadanie
Saum to post obowiązujący w miesiącu ramadan – dziewiątym miesiącu islamskiego kalendarza. Od świtu do zmierzchu wierni powstrzymują się od jedzenia, picia, palenia tytoniu i współżycia seksualnego. Post ma charakter nie tylko fizyczny, ale i duchowy: muzułmanie powinni unikać kłamstw, plotek, agresji i wszelkich zachowań niezgodnych z zasadami islamu. Saum ma na celu oczyszczenie duszy, wzmocnienie samodyscypliny i współczucia dla ubogich. Po zmroku dozwolone jest spożywanie posiłków – tradycyjnie zaczyna się od zjedzenia daktyli i wypicia wody. Z obowiązku postu zwolnione są dzieci, osoby chore, kobiety w ciąży, karmiące, menstruujące oraz podróżni, jednak oczekuje się od nich odrobienia postu w innym terminie.
Zakat – Jałmużna dla biednych
Zakat to powinność jałmużny, która ma na celu wspieranie potrzebujących. Jest to forma redystrybucji bogactwa w społeczności muzułmańskiej i jeden z podstawowych mechanizmów solidarności społecznej w islamie. Wierni, którzy osiągają określony próg majątkowy (nisab), muszą oddać 2,5% swojego rocznego dochodu lub oszczędności na rzecz ubogich, dłużników, podróżnych i innych osób wskazanych w Koranie. Zakat nie jest formą dobrowolnej dobroczynności, ale religijnym obowiązkiem. Oprócz zakat istnieje też forma jałmużny dobrowolnej – sadaqa, która może być dawana według własnego uznania.
Hadżdż – pielgrzymka do Mekki
Hadżdż to pielgrzymka do Mekki, którą każdy muzułmanin powinien odbyć przynajmniej raz w życiu, o ile ma ku temu możliwości fizyczne i finansowe. Pielgrzymka odbywa się w dwunastym miesiącu kalendarza islamskiego – dhu al-hidżdża – i gromadzi co roku miliony wiernych z całego świata. Rytuały hadżdżu trwają kilka dni i obejmują m.in. okrążanie Kaaby (tzw. tawaf), bieg między wzgórzami Safa i Marwa, modlitwy na równinie Arafat, rzucanie kamieniami w symboliczne szatany i złożenie ofiary ze zwierzęcia. Hadżdż jest formą duchowego oczyszczenia i równości społecznej – pielgrzymi ubrani są w proste, białe szaty, które mają zniwelować różnice statusu materialnego. Po odbyciu hadżdżu wierny zyskuje tytuł "hadżdż" lub "hadżdża" i jest uważany za szczególnie uduchowionego.
Dżihad
Dżihad dosłownie oznacza "wysiłek" lub "zmaganie się". W tradycji islamskiej rozumiany jest jako walka w imię Boga. Może mieć wymiar wewnętrzny – duchowej walki z własnymi słabościami i grzechem (dżihad al-nafs), jak i zewnętrzny – obrony wspólnoty muzułmańskiej lub propagowania islamu. W praktyce historycznej dżihad był w praktyce walką zbrojną przeciwko "niewiernym". Współczesne interpretacje dżihadu są zróżnicowane – od pacyfistycznych, skoncentrowanych na osobistej etyce, po bardziej radykalne, które uzasadniają przemoc jako religijny obowiązek. W klasycznym islamie dżihad zbrojny wymaga spełnienia określonych warunków i musi być ogłoszony przez uznane autorytety religijne.
Czytaj też:
Mekka. Miasto, do którego nie wejdzie żaden "niewierny"Czytaj też:
Islamista w niemieckiej TV pochwalił atak na jarmark. "Szkoda, że nie zginęło więcej osób"