Jest 12 listopada 1986 r. Za dwa i pół roku w Polsce upadnie komunizm i zatriumfuje Solidarność. Za trzy lata obalony zostanie mur berliński. Narody Europy Środkowo-Wschodniej po blisko pięciu dekadach zniewolenia odzyskają wolność. Zwieńczeniem Jesieni Ludów będą upadek i rozpad Związku Sowieckiego. Klęska komunizmu w Europie.

Więzień osadzony w celi numer 14 w Zakładzie Karnym w Barczewie wszystkich tych epokowych wydarzeń nie doczeka. Jest godz. 3.50. Dyżurny lekarz więzienny, który został wezwany do celi, nie wyczuwa pulsu. Patrzy po raz ostatni na leżące na pryczy ciało zasuszonego staruszka. Na grube, rogowe okulary na nosie.

Mężczyzna w chwili śmierci miał 90 lat. Z czego ostatnie 37 spędził w więzieniu. Lekarz usiadł przy biurku, wyciągnął długopis i przystąpił do rutynowych czynności: wypełnił i podstemplował akt zgonu.

Nazajutrz informacja o śmierci więźnia trafiła na pierwsze strony gazet w Europie. W prowincjonalnym więzieniu w PRL zmarł bowiem jeden z najważniejszych dygnitarzy III Rzeszy, SA-Obergruppenführer Erich Koch. Osławiony gauleiter Prus Wschodnich i komisarz Rzeszy na Ukrainę.