Głównym architektem i ideologiem rewolucji bolszewickiej był bezsprzecznie Włodzimierz Lenin. Swoistym motorem tej rewolucji był z kolei Lew Trocki, pełniący w październiku 1917 r. funkcję przewodniczącego Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Trzecią, prawdopodobnie najważniejszą rolę w czasie tej rewolucji odegrał zaś Pawieł Dybienko, przewodniczący tzw. Centrobałtu (Rady Deputowanych Marynarzy Floty Bałtyckiej). Dlaczego znalazł się on na tym swoistym czerwonym „podium”?

Bolszewicy w przededniu rewolucji październikowej nie mieli poparcia większości narodu. W ostatnich wyborach do pierwszego w historii Rosji wolnego parlamentu (Wszechrosyjskiego Zgromadzenia Ustawodawczego) bolszewicy uzyskali ogółem zaledwie 21 proc. głosów. Wygrali je jednak w kluczowych dla kraju „obszarach”: w stolicach (Piotrogrodzie i Moskwie), wśród wojska i we Flocie Bałtyckiej. A to właśnie flota odegrała bardzo ważną, być może nawet decydującą rolę w zwycięstwie bolszewików.

Rosyjska marynarka wojenna na Bałtyku w okresie pierwszej wojny światowej stanowiła poważną siłę. W czterech portach wojennych na Bałtyku zacumowanych było ponad 700 okrętów i statków (8 liniowców, 9 krążowników, 68 niszczycieli, 28 lodzi podwodnych i mnóstwo jednostek pomocniczych). Liczba marynarzy przekraczała 100 tys. W większości byli to zwolennicy partii bolszewickiej i anarchiści. W przededniu przewrotu bolszewickiego na rozkaz Dybienki do Piotrogrodu przerzucono prawie 40 tys. zbuntowanych marynarzy, którzy stanowili trzon wojsk lojalnych bolszewikom. Na prośbę Trockiego Dybienko skierował do stolicy również kilka okrętów na czele z krążownikiem „Aurora”. To właśnie strzał armaty „Aurory” stał się sygnałem do rozpoczęcia szturmu na Pałac Zimowy.

Krnąbrny pijak

Pawieł Dybienko należał do partii bolszewickiej od 1915 r. Jego kariera przyspieszyła niesamowicie po rewolucji lutowej 1917 r. Był on marynarzem na liniowcu „Imperator Pawieł I”, znanym ze swej odwagi i przedsiębiorczości, a także z cynizmu, skłonności do pijaństwa i niesubordynacji. Był dla Lenina idealnym człowiekiem do zrewoltowania Floty Bałtyckiej.