Z teorii manipulacji

Z teorii manipulacji

Dodano: 
Joseph Goebbels (w środku) na Wystawie Sztuki Zdegenerowanej
Joseph Goebbels (w środku) na Wystawie Sztuki Zdegenerowanej Źródło: Wikimedia Commons
Z INNEJ PERSPEKTYWY II Opis zjawiska może być mniej lub bardziej prawdopodobny. To chyba Goebbels mówił, że w kłamstwa małe ludzie niechętnie wierzą, ale wobec kłamstwa wielkiego są bezradni, gdyż nie mogą uwierzyć, by można było aż tak kłamać

Przekonania i poglądy dzielą się na szczegółowe i ogólne. Opinia, że nasz przełożony jest idiotą, połączona z informacją, że popiera on rząd, może prowadzić do poglądu, że rząd składa się z idiotów i nie zasługuje na zaufanie. W rozumowaniu tym związek między przesłanką a wnioskiem jest całkowicie nieuprawniony.

To jeden z przykładów tego, jak sami się oszukujemy, stosując nieświadomie błąd pars pro toto, czyli „część jako całość”. Zjawisko to związane jest z psychologiczną skłonnością do uogólniania zjawisk. Następna sprawa to źródło informacji. Jeśli przełożony zrobił nam coś głupiego, to źródło wiedzy jest bezpośrednie, choć należałoby sprawdzić, czy jest to reguła jego zachowania i czy przypadkiem nie zasłużyliśmy sobie na takie traktowanie. Jeśli zaś osąd przełożonego opieramy na opinii innych osób, to powstaje

Artykuł został opublikowany w 14/2022 wydaniu tygodnika Do Rzeczy.

Autor: Wojciech Roszkowski