Stan Alaska położony jest na północnym-zachodzie Ameryki Północnej. Zajmuje on 1 717 854 kilometrów kwadratowych powierzchni, którą zamieszkuje 731 449 mieszkańców (dane z 2012 roku). Gęstość zaludnienia jest niewielka i wynosi zaledwie 0,5 osoby na kilometr kwadratowy. Wpływ na tę sytuację mają przede wszystkim stosunkowo niekorzystne warunki naturalne, z których najważniejszy wpływ mają warunki klimatyczne, wieloletnia zmarzlina i ukształtowanie terenu. Alaska położona jest w północno-zachodniej części Ameryki Północnej. Jej powierzchnia wynosi 1 717 854 kilometrów kwadratowych, co klasuje ją na pierwszym miejscu pod względem powierzchni wśród wszystkich stanów USA. Alaska jest 49 stanem USA, przyłączonym do Unii dopiero 3 stycznia 1959 roku. Terytorium Alaski rozciąga się między 51o 20’ N a 71o 23’ N (2 285 kilometrów) oraz między 130o W. Stosunkowo niewielka liczba ludności zamieszkująca Alaskę wynika przede wszystkim z trudnych warunków przyrodniczych, jakie występują na tym obszarze. Położenie w wysokich szerokościach geograficznych wpływa na warunki klimatyczne, które na większości obszaru są mało korzystne dla człowieka. Dominuje klimat umiarkowany chłodny, na wybrzeżu morski, w centrum półwyspu kontynentalny.
Wyżyny i niewielkie pasma górskie rozciągają się na północ od gór Alaska. Wznoszą się one średnio na około 1000 m n.p.m. Najwyższe wzniesienia znajdują się w obrębie wyżyny Jukon-Tanana, jest to Mt Harper osiągający 1986 m n.p.m. W centrum Alaski występują rozległe niziny – Nizina Środkowego Jukonu o powierzchni ponad 24 tysięcy kilometrów kwadratowych, Nizina Dolnego Jukonu i Kuskokwim oraz rozległe doliny systemów rzecznych: Koyukuk, Porcupine, czy Tanana. Dalej w kierunku północnym znajduje się rozległe pasmo Gór Brooksa, które osiąga wysokość ponad 2000 metrów n.p.m. (Mt. Michelson 2816 metrów n.p.m.), a dalej Arktyczna Równina Nadbrzeżna.
Rosyjska bezradność
Rosja ustanowiła na Alasce swoją pierwszą kolonię. Mimo usilnych prób rentownego wykorzystania nowych ziem, władze rosyjskie nie miały właściwie pomysłu, w jaki sposób zagospodarować ten teren. Dopiero w latach 70. i 80. XVIII wieku. Rosjanie zaczęli działać aktywniej w Ameryce. Rozwijał się przede wszystkim handel. Znaczącą rolę odegrali kupcy Grigorij Szelichow i Iwan Golikow, którzy w 1786 roku założyli handlową faktorię na wyspie Kodiak. Pierwsze osady nie imponowały wielkością, czego dowodem może być wygląd Nowoarchangielska, dumnie i przesadnie mianowanego stolicą Alaski. Drewniane chaty i jedna niewielka cerkiew – to wszystko, co można było wówczas zobaczyć w alaskiej metropolii.
Złoty interes
Tuż po wojnie secesyjnej William H. Seward, sekretarz stanu w gabinecie prezydenta USA Andrew Johnsona, wznowił kontakty z Rosjanami i doprowadził do transakcji. Po negocjacjach, ok. 4 nad ranem 30 marca 1867 roku, Seward zgodził się na cenę 7,2 miliona dolarów proponowaną przez barona Edwarda de Stoeckl działającego na rzecz Rosjan. Umowę spisano w Waszyngtonie w językach angielskim i francuskim. Jednym z głównych negocjatorów transakcji ze strony amerykańskiej był polski i amerykański generał Włodzimierz Krzyżanowski, który następnie pełnił bliżej nieokreśloną funkcję administracyjną na terytorium Alaski.
Interes ten kosztował USA 7,2 miliona dolarów. Dla Waszyngtonu był to jednak interes stulecia po tym, gdy wkrótce na nowo nabytym terytorium odkryto bogate złoża złota i ropy naftowej. Obecnie zaś analitycy z branży wyceny nieruchomości szacują wartość Alaski wraz z jej bogactwami naturalnymi na 100 miliardów dolarów.
Czytaj też:
Lincoln przywraca wolność. Koniec niewolnictwa w USACzytaj też:
Nowa Kaledonia. Piękna wyspa z polskim akcentemCzytaj też:
Podróż Karola Darwina na Galapagos