Esbek od inwigilacji Kościoła

Esbek od inwigilacji Kościoła

Dodano: 
Kraków, kościół pw. św. Piotra i Pawła. Fotografia stereoskopowa
Kraków, kościół pw. św. Piotra i Pawła. Fotografia stereoskopowa Źródło: Sławomir Mikrut, Jerzy Przybyło, Kraków przez uchylone drzwi. Stereoskopowy obraz miasta na zdjęciach z XIX i XX wieku, Universitas
Konrad Straszewski bez wątpienia należał do najbardziej skutecznych funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. Miał na koncie wiele werbunków agenturalnych duchownych wysokiego szczebla

Kościół katolicki przez niemal cały okres istnienia Polski „ludowej” był traktowany przez komunistów jako jeden z największych wrogów dla ich władzy. Z tego też względu od samego początku tworzono instytucje, które miały odpowiadać za jego inwigilację, represjonowanie oraz kontrolę. Za działania jawne odpowiadał Urząd do spraw Wyznań – instytucja wzorowana na sowieckiej Radzie do spraw Kultów Religijnych. Za tajne działania wymierzone w Kościół odpowiedzialny był aparat bezpieczeństwa, który posiadał przeznaczone do tego struktury (od 1962 r. był to już osobny Departament IV MSW). Konrad Straszewski był w tym zakresie postacią istotną, gdyż jako naczelnik, wicedyrektor, a później dyrektor pionu antykościelnego odpowiadał za programowanie i wdrażanie działań przeciwko Kościołowi katolickiemu. W bezpiece przeszedł całą ścieżkę kariery od funkcjonariusza niskiego szczebla aż do rangi podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

Człowiek z polecenia

Straszewski urodził się 19 lutego 1927 r. w Czerniejewie w powiecie gnieźnieńskim. Pochodził z rodziny chłopskiej; był synem Marcina i Zofii z domu Bachmann.

Artykuł został opublikowany w najnowszym wydaniu tygodnika Do Rzeczy.

Autor: Rafał Łatka