Frank Sinatra był artystą o wielu talentach, tego odmówić mu nie można. Ale przy okazji jeszcze uosabiał amerykańskie marzenie. Dla wielu współczesnych był postacią znaną z wielu reklam. Swoim wizerunkiem prezentował nowoczesne urządzenia domowe, ubrania, czy też tapicerowane meble.
Potrafił dobrze prowadzić swoją karierę, udanie balansując między muzyką a kinowym ekranem. Najbardziej rozpoznawalny stał się jednak dzięki śpiewaniu. Miał niezwykłą barwę głosu. Śpiewał z naturalną lekkością, doskonale poruszał się po szerokim repertuarze muzycznym. Między innymi ta właśnie muzykalność, a także specyficzna bezpośredniość, naturalność wykonawstwa – które można było słyszeć w jego głosie, przyczyniły się do sukcesu Franka Sinatry.
Walka z rasizmem
W latach 60. w jego zespole grał czarnoskóry Sammy Davis Jr. W tym czasie niektóre restauracje oraz hotele stosowały segregację rasową – Sinatra w takich lokalach odmawiał występów. Swoją popularność często i chętnie zresztą wykorzystywał do walki o prawa człowieka. Barry Bradford, historyk i pisarz, w swoim artykule na temat wokalisty podkreśla, że nawet najbardziej niechętni Sinatrze biografowie co do tego akurat są zgodni. Co prawda Sinatra znany był także ze skłonności do gwałtownych zmian nastroju, tendencji do nadużywania alkoholu i przemocy. Skrywał w sobie niejeden sekret, choć przecież wydawać by się mogło, że o nim wiadomo już wszystko.
Elegancja
Artysta darzył ogromnym szacunkiem swoją publiczność. Stąd też na scenie zawsze pojawiał się w drogich, szytych na miarę garniturach, choć Kitty Kelley w nieautoryzowanej biografii Sinatry "His Way" podaje, iż być może chodziło jedynie o podłechtanie jego własnego ego. Sinatra sam zresztą miał później przyznać, że dzięki drogim i eleganckim ubraniom czuł się ważny i bogaty, co mimo wszystko nie wyklucza jego szacunku do fanów.
Porwanie syna
W 1963 roku porwano jego kilkunastoletniego syna Franka Juniora. Był on przez kilka dni był więziony przez porywaczy, między innymi w bagażniku samochodu. Jego ojciec mógł kontaktować się z nimi jedynie przez automaty telefoniczne, dlatego podobno jeszcze przez wiele lat po tym zdarzeniu Frank Sinatra nie pozbył się paranoicznego nawyku noszenia przy sobie garści dziesięciocentówek (koniecznych wówczas do skorzystania z takiego automatu). W informacji podanej przez Associated Press z maja 1998 roku można przeczytać, że Sinatra został nawet pochowany z monetami (oraz butelką whisky Jack Daniels, paczką papierosów Camel i zapalniczką Zippo).
Okup za syna Sinatry sięgnął 240 tysięcy dolarów, które słynny wokalista bez chwili zwłoki wpłacił. Po wypuszczeniu Franka Juniora, przez media przetoczyła się fala plotek jakoby cała akcja miała być oszustwem, swego rodzaju autopromocją, bowiem młody Sinatra właśnie w tym czasie zamierzał stawiać pierwsze kroki na scenie.
Nie pierwszy raz Sinatrę oskarżano o oszustwaa. Wcześniej pojawiały się też pomówienia o kontakty z mafia, która rzekomo opłacała jego karierę. Frank miał, wedle rozmaitych informacji, wielu znajomych wśród najważniejszych mafiosów.
Wieczna pamięć
W swoich ostatnich latach życia Frank Sinatra walczył z wieloma chorobami, m.in. serca, płuc i demencją. Występował na scenie dopóki pozwalało mu na to zdrowie, ale w końcu wycofał się z życia publicznego. Niemniej jednak nie został zapomniany oraz też nie przestał być podziwiany przez Amerykę. Jego aktywność prospołeczna, ale przede wszystkim muzyka, która w roku jego śmierci czyli w roku 1998 – dotarła już do całego świata. Dla współczesnego świata stał się autorytetem i idolem. Nie dziwi więc, że w wieczór po śmierci Franka Sinatry, dla uczczenia artysty, Empire State Building zaświecił na niebiesko (w hołdzie dla jego albumu pt. "Ol' Blue Eyes"), światła w Las Vegas przygasły, a kasyna ucichły na minutę.
Czytaj też:
Noc w operze. Jak powstało „Bohemian Rhapsody” Queen?Czytaj też:
"Wojna światów" Orsona Wellesa. Jak audycja radiowa wywołała narodową panikęCzytaj też:
QUIZ: Kogo zagrał ten aktor? Słynne postaci historyczne na ekranie