Bestialska fala. Młodzi Polacy robili wszystko, by uciec przed tym horrorem

Chociaż formalnie Ruszar był nadal „kotem”, chronił go autorytet „dziadka”. Nie przeszedł więc upokorzeń, fundowanych „kociarstwu” przez „starych żołnierzy”, ale w swoim dzienniku pisał o fali.

Gdy trzeba było wykonać jakąś pracę, do której zostało wyznaczonych dziesięciu żołnierzy, a połowa z nich to „stare wojsko”, zdanie wykonywało tylko czterech „kotów”. Piąty pilnował, by nie zaskoczył niepracujących „trep”, podoficer zawodowy. „Nie daj Bóg, aby młody nie zdążył ostrzec starego wojska” – pisał Ruszar.

O tym, jak było traktowane „kociarstwo” mówi wierszyk, zapisany przez Ruszara:

Gdy rezerwa głośno chrapie
Kot żyletką kibel drapie.
Po emocjach i oklaskach
Koty cieszą mordy w maskach.

Nie ma kocie jak w piechocie
Kita w górę, morda w błocie.

Kubeł, woda, szmata, szczota
To narzędzie pracy kota.
Gdy kot z kotem rejon grzeje
To rezerwa wódę chleje.

Kaprale pytali „kotów”, co to jest wojsko. Prawidłowa odpowiedź brzmiała: rezerwa i kociarstwo.

Czytaj też:
MIG-iem do wolności. Wyczyn polskiego pilota rozjuszył Sowietów

„Koty” musiały mieć na wszystko zezwolenie od „rezerwy”:

Szanowny Dziadku
Ja kot szarobury

Z kitą podwiniętą do góry
Na wysokości Pałacu Kultury
Wystrzelony z rakiety
Chuj wie, z jakiej planety

Proszę szanownej fali
O pozostanie na sali

Trzeba było prosić także o możliwość zapalenia papierosa:

Ja, kot syjamski
Zrzucony przez desant wietnamski
Szybki jak motor Honda
Zmienny jak anakonda
Z poszanowaniem fali
Proszę, bym mógł zapalić

Ochrona, którą się cieszył Ruszar ze strony „Bociana”, była jednak z niechęcią odbierana przez część „starego wojska”. Pewnego dnia usłyszał: „Rezerwa tyle razy podkurwiała się, że nie zapierdalasz jak kot. Mówili:»Kot jest jak chuj, ścigać go«”.

Ruszar wspomina, że w Boże Narodzenie, przed jego przybyciem, młodzi żołnierze „nie wychodzili z kibla, biegali w maskach, ćwiczyli pompki”. Jednak Boże Narodzenie w 1979 r. wyglądało inaczej i niektórzy młodzi żołnierze dostali po kielichu, a „rezerwa” jego kompanii oburzała się nawet, że w sąsiedniej kompanii nie wolno było „kotom” oglądać w święta telewizji.