Meyer Lansky, a właściwie Majer Suchowlańsky urodził się 4 lipca 1902 roku w Grodnie w rodzinie polskich Żydów. Do końca życia dobrze wspominał pierwsze lata życia, jakie spędził na ziemiach polskich. Zawsze mówił, że jego ojczyzną jest Polska.
Kiedy miał 9 lat, Meyer Lansky wraz z matką i bratem wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie od jakiegoś czas mieszkał jego ojciec. Wspólnie zamieszkali w Nowym Jorku.
Jego kariera gangsterska rozpoczęła się, kiedy Lansky miał 15 lat. Pewnego dnia, kiedy wracał ze szkoły, został zaczepiony przez kilku młodych Włochów, którzy kazali mu płacić haracz w zamian za „ochronę”. Meyer Lansky nie tylko odmówił, ale rzucił się na nich z pięściami. To zaimponowało szefowi grupki, którym był Salvatore Lucania, znany później jako Charlie „Lucky” Luciano, który powiedział, że chłopak może dostać ochronę za darmo. Lansky odparł na to, że Luciano „może sobie wsadzić tę ochronę w d**ę”. To wydarzenie sprawiło, że dwóch przyszłych mafiosów zaprzyjaźniło się na całe życie.
Niedługo później Meyer Lansky, Luciano oraz Benjamin „Bugsy” Siegel utworzyli gang, który zajmował się kradzieżą i transportem alkoholu (był to okres prohibicji w Stanach Zjednoczonych). Wkrótce dołączył do nich Frank Costello i wspólnie wstąpili do największej grupy przestępczej w Nowym Jorku dowodzonej przez bossa Giuseppe „Joe Bossa” Masserię.
W czasie konfliktu pomiędzy gagiem Masserii a gangiem Salvatore Maranzano, Meyer Lansky stał początkowo po stronie swojego szefa. Kiedy jednak zorientował się, że Maseria przegrywa wojnę, dogadał się z Maranzano i pomógł zorganizować zamach na Masserię. Zamach miał miejsce 15 kwietnia 1931 roku w restauracji, do której Charlie Luciano zaprosił Maserię.
Po tym wydarzeniu Luciano został zastępcą Marazano. Również Meyer Lansky wspiął się dużo wyżej w mafijnej hierarchii. Ta „sielanka” nie trwała długo. Luciano i Lansky zdecydowali wspólnie, że teraz przyszedł czas na pozbycie się Marazano. 10 września 1931 roku został on zabity na rozkaz Lansky’ego.
Właśnie wtedy ukształtował się podział na Pięć Rodzin, które tworzyły największe organizacje przestępcze w Nowym Jorku. Jedną z rodzin dowodził Luciano, przyjaciel Lansky’ego. On sam nie mógł zostać szefem rodziny, gdyż nie był Włochem, lecz nawet mimo to posiadał ogromne wpływy w mafijnym świecie USA. Te wpływy spowodowały, że Meyer Lansky zaczął myśleć o stworzeniu własnego syndykatu, w skład którego wejdą inni Żydzi. 11 listopada 1931 roku Meyer Lansky wraz z pięcioma innymi żydowskimi gangsterami założył własną organizację.
Swoją fortunę i wpływy Meyer Lansky zawdzięczał przede wszystkim inwestycjom w kasyna i hazard. Stworzył całą sieć kasyn w Stanach Zjednoczonych oraz na Kubie, gdzie ściśle współpracował z przywódcą Kuby, Fulgencio Batistą.
Meyer Lansky był współtwórcą „Hotelu Flamingo” w Las Vegas, a kiedy władzę na Kubie przejął Fidel Castro (i pozamykał wszystkie kasyna), Lansky przeniósł swoje hazardowe imperium na Karaiby, Wyspy Bahama i Haiti.
Swoje „biznesy” prowadził umiejętnie – choć władze amerykańskie pilnie go obserwowały, to nigdy nie dał się przyłapać na żadnych przekrętach finansowych.
Przypuszcza się, że to Meyer Lansky wydał ostateczny wyrok śmierci na swego przyjaciela Benjamina Siegela. Domagali się tego inni mafiosi, gdyż Siegel zaczął stwarzać im duże problemy.
Być może Meyer Lansky posiadał także zdjęcia lub inne materiały kompromitujące szefa FBI, Johna Edgara Hoovera, który, choć ostrzegany o Lansky’m, zaprzeczał, że są z nim jakiekolwiek problemy.
Meyer Lansky żył spokojnie na Florydzie wraz z rodziną. Amerykańskie służby obserwowały go od lat, ale nigdy nie mogły znaleźć ostatecznych dowodów jego winy. Śledczym udało się zebrać dość materiału dopiero w 1970 roku. Meyer Lansky mógł stanąć przed sądem oskarżony o oszustwa podatkowe. Do tego jednak nie doszło. Ze względu na zły stan zdrowia Lansky’ego, proces nie odbył się. Meyer Lansky dożył niemal 81 lat. Zmarł 15 stycznia 1983 roku na raka.
Postać Meyera Lansky’ego inspirowała takich twórców jak F.F. Coppola w czasie kręcenia filmu „Ojciec chrzestny II” oraz Sergio Leone, reżysera „Dawno temu w Ameryce”.
Czytaj też:
James Dean zginął mając 24 lata. Stał się legendąCzytaj też:
Rudolph Valentino – krótka kariera pierwszego amanta kinaCzytaj też:
Charles Bronson – wielka kariera okupiona ciężką pracą