Co ciekawe święty Jerzy nie został upamiętniony w żadnych wczesnych dokumentach, które mają wartość historyczną i nie może być traktowany jako postać historyczna. Najważniejszą pośród późniejszych źródeł jest "złota legenda", której najbardziej znane fragmenty przetłumaczył na angielski w XV wieku William Caxton. Tradycyjna legenda o świętym Jerzym opowiada o jego starciu ze smokiem.
Wielka niewiadoma
Historia Jerzego jest syntezą wcześniejszych i późniejszych źródeł hagiograficznych. Omija wątki fantastyczne i przedstawia karierę militarną człowieka w bliższej zgodności z realnymi faktami. Jerzy urodził się w chrześcijańskiej rodzinie pod koniec trzeciego wieku. Źródła podają dwie wersje miejsca urodzenia: Coventry w Anglii oraz Kapadocję, skąd pochodził jego ojciec.
Archiwalia Biblioteki Brytyjskiej wspierają wersję o jego narodzinach w regionie Levand, prawdopodobnie w Ramleh i arabsko-chrześcijańskie pochodzenie arystokratyczne. Jego matka była Żydówką z Lydda. Wróciła do swojego miasta jako wdowa z młodym synem, gdzie zapewniła mu edukację. Chłopak podążył za przykładam ojca wstępując do armii rzymskiej zaraz po osiągnięciu pełnoletności.
Trudne wybory
Wedle legendy był świetnie wyszkolonym żołnierzem i jego pozycja w wojsku stale wzrastała wraz z czasem. Został trybunem ludowym oraz hrabią. Podczas postoju cezara Dioklecjana w Nikomedii pełnił służbę wśród osobistej ochrony. W 303 roku Dioklecjan wydał edykt uprawniający do systematycznego prześladowania chrześcijan na terenie Imperium. Cezar Galeriusz był prawdopodobnym inicjatorem wydania tej decyzji i kontynuował prześladowania podczas swojego panowania (lata 305–311). Jerzy uczestniczył w prześladowaniach, chociaż sam był chrześcijaninem i krytykował tą decyzję.
Legenda
Rozwścieczony Dioklecjan nakazał torturować go i zabić. Po różnych torturach Jerzy został zabity poprzez ścięcie pod murami miejskimi Nikomedii, 23 kwietnia 303 roku. Ciało Jerzego wróciło do Lyddi, gdzie zostało pochowane. Wkrótce potem chrześcijanie zaczęli modlić się do niego, jako do męczennika. Podanie o św. Jerzym i smoku jest legendą, przybyłą do Europy podczas krucjat i ponownie opowiedziana w formie romansu. Najwcześniejszy znany opis mitu pochodzi z rejonów Kapadocji i powstał na początku XI wieku. W ikonografii Kościoła Prawosławnego Jerzy przedstawiony jest jako żołnierz. W pełni rozwiniętej wersji zachodniej, smok zrobił swoje gniazdo na źródle, którego woda zaopatrywała miasto "Silene" (prawdopodobnie późniejsza Cyrena) w Libii lub miasto Lod, zależnie od źródeł.
Wobec tego, mieszkańcy musieli wypędzać smoka z jego gniazda, na czas, gdy nabierali wodę. Każdego dnia oferowali smokowi owcę, a jeśli jej nie znaleźli, musieli oddać zamiast jej jedną z dziewczyn. Ofiara była wybierana przez losowanie. Pewnego razu losowanie wskazało księżniczkę. Monarcha żebrał o jej życie, jednak bez rezultatu. Miała zostać ofiarowana smokowi, lecz na jego drodze pojawił się święty Jerzy. Stanął twarzą w twarz ze smokiem, obronił się znakiem krzyża, pokonał go i uratował księżniczkę. Wdzięczne miasto porzuciło pogaństwo i przeszło na chrześcijaństwo.
Czytaj też:
Ksiądz Michał Sopoćko i kult MiłosierdziaCzytaj też:
Pięciu Braci Męczenników. Pierwsi święci pochodzący z Polski. Dlaczego zginęli?Czytaj też:
Zginęła w obronie czystości. 18 listopada Kościół wspomina bł. Karolinę Kózkównę