Amerykański program budowy bomby jądrowej pod kryptonimem „Projekt Manhattan” rozpoczął się w 1942 roku na polecenie prezydenta Franklina D. Roosevelta. Amerykanie chcieli stworzyć broń, z którą nie może się równać żadna inna dostępna do tamtego czasu bomba. Pierwsze próbne użycie broni jądrowej nastąpiło 16 lipca. Już dwa tygodnie później gotowa do użycia była bomba, której nadano imię „Little boy” („Mały chłopiec”). Planowano, że bomba zostanie użyta przeciwko Japonii. Na Dalekim Wschodzie bowiem II wojna światowa wciąż trwała (w Europie i na Atlantyku skończyła się ona w maju 1945) i nic nie wskazywało, że Japonia złoży w końcu broń. Amerykanie natomiast nie uznawali żadnej innej formy zakończenia konfliktu, jak bezwarunkowa kapitulacja Japonii.

Enola Gay i Little Boy

31 sierpnia zakończono montaż bomby „Little Boy”. Należało tylko zebrać załogę bombowca, która bombę zrzuci nad jednym z japońskich miast. Nad którym? To miało zależeć od pogody i warunków atmosferycznych.

Załogę, specjalnie utworzonej jednostki, kompletował pułkownik Paul Tibbets, który wybrał łącznie 11 osób. 5 sierpnia generał Curtis LeMay potwierdził, że misja będzie mogła odbyć się następnego dnia, tzn. 6 sierpnia 1945 roku. W całej akcji udział miało wziąć aż siedem bombowców Boeing B-29 Superfortress.

Trzy z nich miały za zadanie rozpoznać warunki atmosferyczne nad wyznaczonymi celami, czyli Hiroszimą, Kokurą i Nagasaki, i wyznaczyć najodpowiedniejszy cel. Jeden, w razie kłopotów technicznych, znajdował się w pogotowiu w okolicach Iwo Jimy.

Bomba atomowa „Little boy” znalazła się na maszynie pilotowanej przez Tibbetsa, który swój B-29 nazwał „Enola Gay”. Wraz z nim nad cel miały polecieć: bombowiec „The Great Artiste”, który był wyposażony w aparaturę kontrolno-pomiarową (miał on m.in. określić efekty i skutki wybuchu bomby), a także bombowiec o numerze 911, na pokładzie którego znajdowali się naukowcy wyposażeni m.in. w aparaty fotograficzne i kamery.

Zrzucenie bomby nad Hiroszimą

„Enola Gay” wyruszył w drogę 6 sierpnia 1945 roku o godzinie 2:45. Nad Iwo Jimą spotkał się z pozostałymi bombowcami. O godzinie 7:25 pilot bombowca znajdującego się nad Hiroszimą przekazał, że warunki pogodowe są na tyle dobre, że zrzut bomby powiedzie się w tym miejscu.

Bomba „Little boy” została uzbrojona o godzinie 7:30. Kilkadziesiąt minut później, o godzinie 8:15 „Enola Gay” zrzucił bombę atomową na Hiroszimę. Wybuch nastąpił niespełna minutę później, 170 metrów od miejsca, w które celował pilot B-29. Wybuch miał siłę około 13 kiloton trotylu. Nad miastem zaczął się formować się gigantyczny, sięgający kilkunastu kilometrów w górę słup dymu przybierający kształt grzyba. W wyniku wybuchu bomby atomowej w Hiroszimie zginęło 70-90 tysięcy ludzi, czyli około 30 procent populacji miasta. Nawet 150 tysięcy ludzi zmarło w kolejnych miesiącach z powodu choroby popromiennej.

Pomimo tak wielkich zniszczeń, Japonia nie zdecydowała się na kapitulację. Wojna trwała dalej, a kolejna tragedia miała nastąpić już 9 sierpnia w Nagasaki.

Czytaj też:
Hiroszima i Nagasaki – czy bomby atomowe były konieczne?Czytaj też:
Koniec II wojny światowej na Dalekim Wschodzie. Niektórzy Japończycy płakaliCzytaj też:
Tajwan, Republika Chińska. Jak doszło do podziału Chin? Które Chiny są "prawdziwe"?