Statua Wolności jest jednym z najlepiej rozpoznawalnych monumentów na świecie. Została stworzona w setną rocznicę ogłoszenia niepodległości przez Stany Zjednoczone.
Dar narodu francuskiego
Pomnik jest darem Francji dla Stanów Zjednoczonych upamiętniającym sojusz pomiędzy Amerykanami a Francuzami podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Statuę Wolności naród francuski podarował Ameryce w setną rocznicę uchwalenia Deklaracji Niepodległości przez USA.
Statua została wzniesiona w latach 1884-1886. Jej twórcą był Frédéric Auguste Bartholdi, a także Gustave Eiffel, który zaprojektował wewnętrzną konstrukcję oraz Amerykanin Richard Morris Hunt – projektant postumentu. Bartholdi inspirację dla swojego projektu znalazł w obrazie Eugène'a Delacroix pt. „Wolność wiodąca lud na barykady”. Posąg otrzymał rysy twarzy inspirowane rysami matki Bartholdiego, zaś figura Statuy ma prawdopodobnie kształty jego kochanki.
„[Bartholdi], chcąc rzetelnie wykonać zlecone zadanie, wybrał się w 1871 roku w podróż przez Amerykę. Niestety wrażenia z podróży nie były najlepsze, gdyż artysta przekonał się, że Amerykanie są pozbawieni gustu i wrażliwości estetycznej. We wspomnieniach pisał też, że Amerykanie mają ograniczoną wyobraźnię.
Jednak po powrocie z podróży wiedział, jaki charakter ma mieć pomnik. Początkowo chciał zaprojektować monument w kształcie ogromnej latarni morskiej w kształcie egipskiej kobiety, by tym samym odnieść się do powstającego Kanału Sueskiego. Finalnie zdecydował się koncepcję monumentu oprzeć na prostym symbolizmie, który będzie czytelny i jednocześnie zadowoli mieszkańców Ameryki: zaprojektowany posąg w stylu neoklasycyzmu realistycznego przedstawiać miał kobietę odzianą w togę, która prawą ręką wznosi płonącą pochodnię (symbol światła), zaś w lewej trzyma kamienną tablicę upamiętniającą datę podpisania Deklaracji Niepodległości: JULY IV MDCCLXXVI (4 lipca 1776). Niektórzy badacze dopatrują się nawiązań do solarnego bóstwa Mitry z perskiej mitologii”. – pisze Roman Konik w tekście „Statua Wolności. Wolność Opromieniająca Świat – francuski symbol Ameryki, który po stu latach zzieleniał”. (niezlasztuka.net)
Statua Wolności została początkowo wzniesiona w Paryżu. W 1884 roku przekazano ją oficjalnie amerykańskiemu ambasadorowi we Francji. Następnie monument został rozebrany na 300 elementów i przetransportowany statkiem do Nowego Jorku.
„Ponowne zmontowanie i ustawienie posągu u ujścia rzeki Hudson wymagało jednak wcześniejszego zbudowania odpowiedniego cokołu. Fundusze na tę część przedsięwzięcia zostały zebrane wśród Amerykanów. Była to pierwsza publiczna zbiórka zorganizowana na taką skalę. Jednym z jej pomysłodawców i organizatorów był Joseph Pulitzer, który obiecał wydrukować nazwisko każdego z ofiarodawców w swojej gazecie. Datki przekazało ponad 120 tysięcy osób, umożliwiając realizację budowy piedestału (projektu amerykańskiego architekta Hunta) o wysokości 47 m i ustawienie na nim Statuy”. (nowyjork.pl)
Odsłonięcie Statuy Wolności miało miejsce 28 października 1886 roku. Podczas uroczystej prezentacji obecny był sam prezydent USA Grover Cleveland. Wolność Opromieniająca Świat została narodowym pomnikiem Stanów Zjednoczonych. Zarządza nim National Park Service (monument jest własnością federalną). W 1984 roku Statua Wolności wpisana została na na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Statua Wolności – jak wygląda?
Podstawa Statuy Wolności stoi na forcie Wood. Statua Wolności ma 93 metry wysokości wraz z cokołem (bez cokołu 46,5 metra) i waży aż 229 ton. Statua Wolności to pomnik zaprojektowany w stylu neoklasycyzmu realistycznego. Przedstawia on kobiecą postać, która w prawej dłoni trzyma pochodnię, a w lewej tablicę, na której umieszczony został napis: data uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone (JULY IV MDCCLXXVI). U jej stóp widać zerwane łańcuchy.
Statua Wolności została wykonana z miedzi. Już po krótkim czasie miedź, pod wpływem wilgoci, zaczęła się utleniać i pokrywać patyną. Początkowo Amerykanie dyskutować zaczęli nad koniecznością wyczyszczenia i zabezpieczenia Statuy przed zielonym nalotem. Uznano jednak, że patyna jest lepszym zabezpieczeniem (chroni metal przed korozją), niż malowanie jej jakimikolwiek środkami. W roku 1920 Statua Wolności była już w całości zielona.
Wewnątrz Statuy wykonano konstrukcję ze stali i miedzi. Znajdują się tam dwa ciągi spiralnych schodów oraz trzeci prowadzący do pochodni, który Statua trzyma w prawej dłoni (te schody są niedostępne dla zwiedzających od 1916 roku). Zwiedzanie Statuy Wolności było niemożliwe od czasu zamachów terrorystycznych na USA z 11 września 2001. Statuę otwarto ponownie w 2009 roku.
Na Liberty Island, gdzie znajduje się Statua Wolności można dostać się promem odpływającym z nabrzeża przy Battery Park. Przed wejściem na pokład promu przeprowadzana jest dokładna kontrola wszystkich pasażerów. Bilety na wejście do środka Statuy, na taras widokowy znajdujący się w koronie, trzeba rezerwować nawet z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. Na taras wiodą wspomniane wyżej kręte i dość wąskie schody.
Czytaj też:
Thomas Jefferson. Plantator, prawnik. Polityk z musu czy wyboru?Czytaj też:
Nie tylko polityka. Benjamin Franklin i słynny eksperyment z latawcemCzytaj też:
"Ideał sięgnął bruku". Jak Niemcy rozprawili się z pomnikiem Chopina